Wie is...Mirjam Stichter?

Voorburg - Hoewel afkomstig uit Scheveningen, is Mirjam Stichter inmiddels wel 'ingeburgerd' in Voorburg. Ze is sinds 2010 bij Welzijn Oud en Jong (WOeJ) werkzaam als opbouwwerker.

De 43-jarige Scheveningse kwam 10 jaar geleden in Voorburg-Noord wonen. Een jaar of 7 geleden kwam zij op het idee om een groot feest in het Corbulopark te organiseren. "Daar heb ik toen ook vrijwilligers voor geworven en van alles geregeld. Zo ben ik terechtgekomen bij de WOeJ en ben daar in dienst getreden als opbouwwerker; iemand die buurtinitiatieven ondersteunt en daarvoor vrijwilligers werft. Als opbouwwerker ben je ook de oren en de ogen van de wijk." Mirjam zit vol energie en dat is te horen tijdens ons gesprek.

"Ik ben ook projectleider geweest van Prinsenhof Schoon. Toen hebben we met een hele groep vrijwilligers van het Vadercentrum de vijver schoon gemaakt", valt nog ergens in haar drukke verhaal te beluisteren. Daarnaast heeft zij met het Vadercentrum in Leidschendam de theemiddag en het weesfietsenproject opgezet. "Het is een leuke dagbesteding om aan de fietsen te werken en mensen met een laag inkomen kunnen voor een tientje een opgeknapte fiets kopen. Zo slaan we twee vliegen in één klap." Verder organiseerde zij als opbouwwerker van Voorburg-Noord (mede) onder meer de Buitenspeeldag en de Burendag. "Ik vind alles leuk; opbouwwerk is een feest!"

Project
Tijdens haar werk bemerkte Mirjam dat er veel stille armoede in de gemeente was en is. "Daarom hebben we een paar keer een weggeefmiddag georganiseerd voor cliënten van Werk en Inkomen", vertelt zij. "Eerst kwamen er 50, maar uiteindelijk wel 500 mensen. Toen moesten we er mee stoppen omdat het te druk en het niet meer beheersbaar werd." Omdat veel mensen zich zorgen bleken te maken over de feestdagen, is Mirjam 4 jaar geleden met het project 'Ieder kind verdient een Sint' gestart. "Het kan toch niet zo zijn dat Sinterklaas bij één kind niet langs komt", meent zij. In samenwerking met de afdeling Werk en Inkomen die de gezinnen aanschreef, konden mensen zich aanmelden bij WOeJ en zo werd getracht om ieder kind een zak cadeautjes te geven. Van zo'n 40 in het begin was dat afgelopen decembermaand uitgegroeid tot meer dan 400 gezinnen die een gevulde zak van Sinterklaas thuisbezorgd kregen.

Kledingbank
Het viel wel op, dat er op de verlanglijstjes best vaak kleding stond, zoals een winterjas, of leuke schoenen. "Toen hebben we een Kledingbank opgezet, waar inmiddels ook 450 gezinnen komen voor kleding. We hebben een winkel aan de Jasmijn in Leidsenhage, beschikbaar gesteld door Unibail-Rodamco. Soms komen er mensen die in 10 jaar geen kostuum hebben gedragen en dan apetrots de winkel uit lopen. Of een keer een man die in de schuldhulpverlening zat en vertelde dat de kleren die hij droeg, de enige kleding was die hij nog bezat. Daarnaast had hij alleen nog een pyjama. Hij ging huilend de winkel uit met een paar nieuwe outfits."

Druk bestaan
Toch maakt Mirjam zich zorgen. Hoe lang kan de Kledingbank nog in Leidsenhage blijven zitten? "We zijn in gesprek met de gemeente over een vaste plek", meldt zij. "Het zou wel heel erg zijn als we met de Kledingbank zouden moeten stoppen. Als er straks een asielzoekerscentrum in Leidschendam komt, kunnen wij vluchtelingen helpen aan spullen en een zinvolle dagbesteding bij onze projecten." Naast haar werk als opbouwwerker, heeft Mirjam Stichter ook een gezin met een zoon van 17 en een dochter van 13 jaar, waar zij aandacht aan moet besteden. "De zaterdag is voor mijn dochter, want dan ben ik leider van haar voetbalelftal, de C4 van voetbalclub VUC in Mariahoeve", vertelt zij. Het leven van Mirjam is dus een vrij druk bestaan. "Maar dat geeft niet", zegt ze. "Mijn werk is mijn leven. Ik vind het fijn om iets voor een ander te doen. Hoe mooi is het niet als je andere mensen kunt helpen?