Jan Krom.
Jan Krom.

Wie is...Jan Krom?

Actueel 616 keer gelezen

Voorburg - In zijn aangename woning aan het Voorburgse Westeinde wacht Jan Krom (1924) ons op om enthousiast over de voorbije tijd te vertellen. Dochter Anita is ook aangeschoven en gedrieën laten we de geschiedenis de revue passeren.

door F.J.A.M. van der Helm

Zijn wiegje heeft in de Herenstraat gestaan, waar hij geboren is op nummer 155. Zijn vader werkte daar bij bakkerij 'Onderling Vertrouwen' en was daarmee één van de vele bakkers die het toenmalige Voorburg rijk was. Een oude foto wordt tevoorschijn gehaald waarop allerlei bakkers staan compleet met mutsen, druk werkend aan een brede tafel. De oude bakkerij zoals die er vroeger was en waarop vader Krom de oven bediende. Ongeveer in het midden wijst Jan naar een jongeman. "Dat is Henk Verbeek, die -of zijn zoon- heeft me deze foto gegeven. Hij kerkt in de Martinus, dus als je hem wil spreken?" Uit zijn immense geheugen lepelt de rasechte Voorburger allemaal wetenswaardigheden op, die vooral te maken hebben met zijn eigen omgeving. Van de Indolafabriek tot Vreeburg en Dikke Dora. Inmiddels woont hij nu al een halve eeuw aan het Westeinde: eerst aan de overkant en zo'n negentien jaar aan de even kant.

Stuut
"Die patattent van Stuut stond vroeger op de hoek van het Westeinde en daarnaast was de planten- en vogelzaak van Hofstede. Zijn kinderen en kleinkinderen zitten nu aan het Schrepelpad op de hoek van de Westvlietweg". Annie Stuut woonde vroeger aan het Westeinde, maar van haar levensloop is weinig bekend. "Ze was van een andere kerk en dan had je minder contact met elkaar." Daarnaast was Annie op zichzelf en ongehuwd. In haar beroemde friettoko stond wel die stevige Richard, die jarenlang de patatten zalig bruin wist te bakken. Zal hij nog leven? Die ouwe tent was een begrip tot buiten Voorburg aan toe. Zullen er nog mensen zijn die Annie goed hebben gekend?

Blauwe tram
Zijn grootste hobby is de modeltrein. Creatief als hij is, had hij in zijn vorige woning een hele kamer tot zijn beschikking die geheel werd gebruikt voor zijn modeltrein. De man had twee rechterhanden en wat zijn ogen zagen, konden zijn handen maken. Zijn spoorwegnet telde vele meters. Huisjes, overwegen, tunnels en bergen maakten het geheel compleet. Jan kan er enthousiast over vertellen. Hij geniet wanneer hij over zijn grote passie praat. Spoedig weet hij ook te vertellen hoe hij een heuse Blauwe Tram, een Budapester, met een groepje enthousiastelingen heeft opgeknapt en rijdend gekregen. "Maar, dat is een verhaal apart! Wat een leuke tijd was dat!"

Stoffeerder
Zijn verfijnde knutselwerk in zijn vrije tijd, is totaal anders dan het werk waarmee hij als stoffeerder bij V&D de kost verdiende. "Jammer dat het bedrijf ter ziele is, dat had niet gehoeven! " Het warenhuis verkocht van alles. Van inbouwkeukens tot vloerbekleding en Jan en zijn afdeling mochten dan de uitgezochte bekleding pasklaar in de kamers van de klanten komen leggen. Op zo'n manier heeft hij heel wat woningen van binnen gezien. "Als personeel van V&D diende je altijd beleefd en voorkomend te zijn. Duidelijke instructies van V&D; ze hadden hun goede naam hoog te houden! In de wintertijd hielp handige Jan vaak mee om de etalages klaar te maken voor Sinterklaas en de Kerst. Dat was een heel karwei!

Zwarte Piet
Hij werkte in de Haagse binnenstad, waar de V&D twee gebouwen bezat die met een passage aan elkaar waren verbonden. Via een lift kon je de wagen op het dak zette. Op de hoek was steevast de Sinterklaasetalage, waarbij flink werd gewedijverd met de Bijenkorf, die op de hoek van de Wagenstraat zijn etalage had. Het was er altijd een drukte van belang. Vele kinderen keken naar alle beweegbare metershoge Zwarte Pieten, die enthousiast met de pakjes bezig waren. Toen Zwarte Piet nog mocht!

Reacties naar helmhuis@ziggo.nl

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant