Het boekje dat Allard Plate schreef  over zijn jeugd in de bezettingstijd.
Het boekje dat Allard Plate schreef over zijn jeugd in de bezettingstijd.

Voorburger schrijft boek over zijn jeugd in de bezettingstijd

Actueel 682 keer gelezen

Voorburg - Allard Plate (80) begint met het opschrijven van enkele herinneringen voor zijn kleinkinderen. Later besluit hij om alle verhalen te bundelen in een boekje. In 'Het laatste chocolaatje' beschrijft hij zijn herinneringen als jochie in de bezettingstijd en de geschiedenis van zijn vader, een Engelandvaarder.

Door: Naomi Defoer

Ik word hartelijk ontvangen door de heer Plate. Op tafel heeft hij trots twee exemplaren van zijn boekje neergelegd. "Ik ben pas sedert verleden jaar terug in Voorburg. Ik heb vijftig jaar in Frankrijk gewoond en gewerkt."Al snel vraag ik hem naar de titel van zijn boek. Hij vertelt dat het gaat om een verhaaltje dat in het midden van het boek is opgenomen. Een citaat uit het boek: "Ik strijk zachtjes met mijn tong over de chocolade. Ik kantel het schijfje een keertje, voorzichtig om het niet te breken. Ik druk het zachtjes tegen mijn gehemelte. Vooral niet bijten en niet tegen de tanden stoten. Dan laat ik mijn tong gaan over de inkepingen die in de zachte chocolade zijn gegrift. Geleidelijk vult de zoete smaak van cacao en suiker mijn hele mond." Het gaat over een speciaal moment. Plate vertelt: "Op 12 oktober 1944 was mijn moeder jarig. Aan het einde van het diner werd er een Droste flik chocolaatje gepresenteerd. Ik wist dat dit het laatste chocolaatje was, dat ik zou krijgen tot het einde van de oorlog."

Het is van de vele herinneringen die Plate heeft aan de oorlog. Moeite om de herinneringen terug te halen heeft hij echter niet. "Ik heb er mijn hele leven mee rondgelopen. Ik had de behoefte om het kwijt te kunnen. Plate is ruim drie jaar als de oorlog uitbreekt. "Ik herinner mij bepaalde dingen. Een soldaat achter een muurtje. Dat ik, na de capitulatie, achterop de fiets bij mijn moeder zat, om mijn vader op te zoeken in de gevangenis in Rijswijk." Plate vertelt dat de oorlog voor hem als jochie één groot avontuur was. "Maar een avontuur is alleen mooi als het goed afloopt. Mijn vader is teruggekomen en we hebben geen naaste familieleden verloren." Pas geleidelijk aan begreep hij wat er aan de hand was. "Je had van die illegale krantjes, die 's avonds in het donker bezorgd werden. Daar las mijn moeder mij vaak uit voor, dat begreep ik een beetje."

Een van de verhalen gaat over de Pief, paf, poef laan. "Dit is de Rodelaan in Voorburg. Een rij huizen, ingepikt door de Duitsers. Er stonden Duitse militairen, met geweren. Die doen 'pief, paf, poef.' Vandaar dat mijn broer Floris en ik dat de Pief, paf, poef laan hebben genoemd." Tijdens de oorlog ging Plate gewoon naar school. "Het leven ging door. Na de capitulatie kwamen de postbode, bakker, groenteboer en melkboer gewoon weer aan de deur. De Nederlanders hadden het de eerste oorlogsjaren niet slecht. De Joden wel." Zijn grootouders in Rotterdam hadden dan ook een Joodse onderduiker. "Er heeft twee jaar een Joodse vrouw gewoond. Je kon behoorlijk gestraft worden als je gepakt werd." Plate bladert druk door het boekje om van alles aan te wijzen. In het boekje zijn originele zwart-wit foto's, kopieën en tekeningen opgenomen.

Het boekje gaat ook over de vader van Plate, een Engelandvaarder. Hij probeerde per boot de Noordzee over te steken om te vluchten naar Engeland. Bij de tweede poging probeert de Engelandvaarder, tevens reserveofficier bij de luchtmacht, via Frankrijk naar Zwitserland te komen. Dat lukte hem niet en hij kwam terecht in een gevangenis in Lyon en werd overbracht naar een werkkamp La Valbonne. Daaruit is hij weer ontsnapt en teruggekeerd naar Nederland. Pas na drie keer proberen lukt hem om te ontsnappen. Makkelijk was het niet. Plate laat de tekeningen van grensovergangen zien, die zijn vader heeft gemaakt. "Uiteindelijk is hij rechtstreeks via Zwitserland naar Spanje en Amerika gegaan." Drie jaar lang reist de vader van Plate de wereld over en werkt hij voor de Amerikaanse inlichtingendienst. Pas in 1945, tijdens de Bevrijding ziet Plate zijn vader weer terug. "Begin mei 1945 werden wij door de Canadezen bevrijd. Er werden boterhammen met jam en chocoladerepen uitgedeeld. Het was één groot feest. De hele maand mei werden er in iedere straat en op ieder plein feesten gevierd. Er werd gedanst tot diep in de nacht."

'Het laatste chocolaatje' is uitsluitend verkrijgbaar bij Kinderboekwinkel In de Wolken in de Herenstraat in Voorburg.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant