Dieptepunt

Ben van nature optimist. Mijn basis houding wankelt. Door verdampte waardigheidsschaal. Mondiaal en nationaal. Soms om cynisch te grinniken, momenteel oprecht om te janken.

Wat is er van onze humaniteit over? Kunnen we nog dieper zinken? Bodem van onze moraal komt in zicht. Ons normbesef is toe aan restauratie. Maar hoe?

Doel op de lijken in Boetsja. Verspreid over asfaltwegen en trottoirs. Hoogstwaarschijnlijk barbaars neergemaaid. Onschuldig fietsende burgers, wandelaars of vrouwen op weg naar schaars te verkrijgen voedsel. Pang! Einde van je pas geleden nog zo onbezorgde leven.

Is dat moreel gezien al gewetenloos en primitief, de gevolgen zijn nog schrijnender. Hartverscheurend leed blijkt bodemloos. Wij, de toeschouwers, gaan de afschuwelijke catastrofe publiekelijk ontleden. Hoe diep kunnen wij nog zakken?

Er komt een mondiale discussie op gang over de aangetroffen lijken. Het westen is totaal verbijsterd. Rusland en consorten geven er een andere draai aan. Slecht toneelspel. In scène gezet in een toepasselijk decor. Allemaal flauwekul, propaganda. Openlijk gaan we de lijken langs. De Russen zien de getroffenen nog bewegen. Dat laten ze ons “duidelijk” zien. Wij benaderen dat weer anders. Via dronebeelden kunnen we achterhalen, dat de Russische verklaringen niet deugen. Dieptrieste lot van deze afgeslachte burgers. Speelballen in een soort tweekamp van “gelijk hebben of gelijk krijgen”.

Over getroffen hoofden van ontbindende lijken vecht de mens een “ja of nee” spelletje uit. Mensonterend en hoog in de top tien van historische dieptepunten. Welles of nietes neergeknald. Toneel of drama? Die discussie. Wat is er in hemelsnaam in ons geslopen? We laten de lijken expres liggen. Kunnen bussen met journalisten het zelf zien en registreren. Staan ze met honderden camera`s rond verkoolde lijken westers gelijk en Russisch ongelijk te fotograferen. Categorie groepsreis. Blijkt nodig tegen die verknipte zieke geesten uit het Kremlin. Maar, dan toch. Lijken jureren. Zover zijn we afgedaald langs de meetlat van beschaafdheid. Uiteraard moeten we bewijslast vergaren tegen het brute geweld vanuit Rusland. Voor het te laat is. Neemt niet weg, dat we beland zijn in een tijdsgewricht, waarin agressor en verdediger hun gelijk trachten te halen door het al dan niet manipuleren van hen, die genadeloos zijn afgeslacht.

Bankroet van een beschaving. Vraagje! Moet zo`n onderwerp in een lokale krant? Kun je niet iets vrolijkers schrijven? Over pas geboren lammetjes of zo? Volgende week. Maar nú even niet. Want, ook rondom ú lopen stakkers als die Baudet. Het zelf benoemde geflipte genie. Man, met een pathologische dweepzucht naar Poetin. Voorzitter van zijn fanclub. Let wel, deze man zit in óns parlement. Mag je nooit negeren. Ook niet lokaal.

We zijn getuigen van een ongekend drama. Kibbelen over lijken én waarheid. Zoiets boezemt ons angst in. Wij zijn drenkelingen in een poel van desolaatheid. Neergemaaide burgers, misbruikt als object, bewijs en alibi. Anno beschaving 2022. Je kunt het gewoon niet geloven. Los gaan op lijken. Wat het menselijk failliet mij als optimist doet? Genoeg!

Ik sterf soms duizend doden!