Jean Thierry.
Jean Thierry.

Wie is...Jean Thierry?

Actueel 406 keer gelezen

Leidschendam-Voorburg - De Voorburger Jean Thierry (1932) heeft geruime tijd in de gemeenteraad gezeten voor Onafhankelijk Voorburg. Toen Voorburg en Leidschendam in 2002 één gemeente werden, voegden de lokale partijen zich samen tot Gemeentebelangen Leidschendam-Voorburg. Op 17 januari stopte Jean Thierry met zijn werk als secretaris voor die partij. Over de politiek zullen we het slechts zijdelings hebben, maar des te meer over zijn jeugd en zijn latere leven.

Door F.J.A.M. van der Helm

De oud-politicus is een rappe prater, die heldere antwoorden geeft. Tevens bezit hij ook de gave om te luisteren, wat hem tot een uitstekend vrijwilliger maakt van het Ombudsteam van zijn partij. Samen met zijn collega's hoort hij klachten aan van zijn plaatsgenoten en probeert hij een oplossing te vinden voor hun problemen. "Je moet begrijpelijke taal spreken en niet communiceren in het vakjargon van een ambtenaar, want dan bereik je de mensen niet die je vertegenwoordigt".

Gezin
Jeans wiegje stond in Den Haag, maar in 1938 kwam het gezin Thierry naar Voorburg, waar het een eengezinswoning betrok aan de Agrippinastraat nabij de grens met Rijswijk. Het was een heerlijke buurt aan het einde van de Prinses Mariannelaan. Schitterend om te wonen. Ruime huizen, die ideaal waren voor het gezin Thierry, dat naast Jean nog bestond uit twee zussen en een oudere broer. Vader Thierry was beroepsmilitair geweest en was een man van orde en discipline. Eigenschappen, die Jean in zijn hele leven goed van pas zijn gekomen! Gehoorzamen kon hij als de beste, ofschoon een gezonde dosis kattenkwaad hem in zijn jeugd niet vreemd was.

Drievliet
Veel vriendjes kwamen uit de buurt of zaten bij hem op de Groen van Prinstererschool aan de Paradijsstraat. Een pasgebouwde lagere school, waar 'Pa' de Vries het hoofd der school was. "Een uiterst beminnelijke man, die er ook de zesde klas bij deed". Minder aardig was juffrouw Mullaard uit de derde, dat was een strenge tante, die niet over zich heen liet lopen. Lesgeven kon ze als de beste, maar op lolmakers was ze niet gesteld. De woningen stonden in een nieuwe buurt. De huizen aan de Prinses Mariannelaan dateren uit de jaren '30. De Hoekweg is weer een ander verhaal, die huizen stonden er al langer. Die weg nam je als je richting de polder ging. Het bekende kippenbruggetje over bij Drievliet en je kon volop ravotten. Vooral het schaatsen is Jean nog bijgebleven. "Heerlijk dat uitgestrekte polderlandschap met de vele sloten." De speeltuin Drievliet bestond wel, maar die liet de Voorburgse jeugd meestal links liggen. De jongens hadden meer lol in het bouwen van een hut in de bomen dan het georganiseerde vermaak in een speeltuin.

Oorlog
Ondertussen was het wel oorlog. "Als kind heb je eigenlijk geen idee waar het allemaal overgaat. Je bent een jongen van tien, twaalf jaar en je groeit op in een tijd, die je gewoon accepteert. De marcherende Duitse soldaten vond je mooi om te zien. Het was een soort attractie, vooral ook hun gezang oogstte veel lof bij menigeen". De laatste oorlogsjaren waren anders. De school ging dicht en Jean vertrok naar een tante in Leerdam, die voldoende eten had. Als kind laat je het allemaal gelaten over je heen gaan, ofschoon het toch gevaarlijk was zoals ze de Lek met een bootje over moesten steken. De wendbare Engelse Spitfires schoten op alles wat ze zagen bewegen en een enkele keer heeft hij in een greppel moeten schuilen.

Politie
Kort na de oorlog kreeg Jean een oproep om gekeurd te worden voor militaire dienst. De landmacht zag hij niet zitten en daarom koos hij voor een 6-jarig contract bij de marine. Uiteindelijk heeft hij vijf jaar op zee gezeten op de Karel Doorman. Een avontuurlijke tijd, waarbij hij veel landen aandeed en veel zag van de wereld. Kort na deze periode kwam hij bij de Haagse politie terecht, waar hij 34 jaar als diender zou werken.

Reacties naar helmhuis@ziggo.nl

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant