'Kelderpraat' bijna 30 jaar lang opgetekend

Leidschendam - Drie 'maatjes', te weten Jan van de Akker, Henk Tol en Ab Spaan uit Leidschendam komen al 30 jaar begin december bij elkaar, drinken en eten wat met hun echtgenoten, om vervolgens met z'n drieën de kelder van Venestraat nr. 18 in Leidschendam in te 'duiken'.

Jan woont in de Venestraat 18 in Leidschendam, gebouwd in 1885 door de Joodse slager Salomon Niekerken. Een gemeentelijk monument herkenbaar aan de twee koeienkoppen op de schuurdeuren. Vroeger was in het pand een slagerij gevestigd en in de huidige tuin bevonden zich varkenshokken. Jan is geboren op de boerderij aan de Middenweg (nu Oude Middenweg) en komt uit een echt oud Leidschendams boerengezin.

Zijn opa Bram (in de volksmond Haagse Bram vanwege z'n accent) kocht Venestraat 18 in 1917 en daarna heeft het diverse bewoners gekend. Vanaf 1963 wordt het bewoond door Jan en Carla van de Akker. Jan woonde op de bovenverdieping en had plannen om beneden te gaan wonen, dus dat betekende een ingrijpende verbouwing. Jan vroeg zijn maatjes te helpen en zo startten zij begin 1988 met de verbouwing en kon hij, na de inzet van heel veel vrije uren, eind dat jaar van boven naar beneden in het pand verhuizen.

Jan vertelde later dat er ook nog een kelder in het huis zat en dat hij die ook graag weer wilde uitgraven en een functie geven. Maatje Ab zag dat helemaal niet zitten en gaf aan dat die wel erg nat zou zijn. Uiteindelijk heeft jan met z'n schoonzoon de kelder toch uitgegraven. Na afloop riep hij Ab erbij. De kelder bleek kurkdroog en ook nog eens voorzien van een oude tegelvloer. Toen heeft Ab aangeboden om met hem de kelder te voorzien van een nostalgische toegang (toog met dito deur) en een gemetselde (IJsel formaat) toegangstrapje, een tegelvloer en een wijnrek. En zo ontstond een historisch gezellig keldertje.

Tijdens de opening van de kelder op 8 december 1989 werd het idee geboren om met z'n drieën ieder jaar rond die datum in de kelder bij elkaar te komen en het glas te heffen. Carla (Jan z'n vrouw) vond dat een leuk idee en breidde dat uit met een gezamenlijk etentje met de dames. Jan zorgde voor drie kleine krukjes, voorzien van de namen, en Carla breidde drie mutsen, eveneens voorzien van de namen.

Zo komen ze nu al bijna 30 jaar begin december bij elkaar om in de kelder het glas te heffen.
Naast een goed glas worden door een ieder de belangrijkste gebeurtenissen van dat jaar uit hun gezin in een 'wijnboek' geschreven. Vandaar bijna 30 jaar opgetekende kelderpraat (die overigens nog door niemand, ook niet door dames, is gelezen). Zowaar een bijzondere gebeurtenis.