De winter van 1997 was eigenlijk zo'n beetje de laatste echt strenge winter van formaat.
De winter van 1997 was eigenlijk zo'n beetje de laatste echt strenge winter van formaat.
HISTORISCH LEVEN

IJspret te Voorburg

Actueel 502 keer gelezen

Voorburg - Enkele dagen voor de Kerst begint de winter. De dagen gaan weer lengen maar de nachten gaan strengen, dat wil zeggen het wordt kouder. Heel vaak denken we bij de Kerst aan sneeuw- en ijspret. Kijk maar eens naar die schitterende tafereeltjes op de kerstkaarten. De natuur is in ruste: alles oogt rustig en vreedzaam. Gaan we een stukje verder terug in de tijd dan vinden we in januari 1929 volop ijsplezier in Voorburg. We blikken even 90 jaar terug.

Door: FJAM van der Helm

De Voorburgsche IJsclub hield op zaterdagmiddag 7 januari 1929 een spoedvergadering in café De Burcht aan de Parkweg om bij een aanhoudende vorst een gekostumeerd ijsbal te organiseren. De nachten waren inmiddels koud en guur, de winter was nog maar net op gang, maar de organisatoren van de IJsclub waren al volop bezig met de realisatie van een winters evenement; ijs en weder dienende, moet er dan altijd bij gezegd worden.

Siberisch
De winter 1928/1929 (met Elfstedentocht!) staat als zeer streng te boek bij de meteorologische diensten van ons land. In februari was er zelfs sprake van een Siberische kou met temperaturen ver onder het gemiddelde. Zou in januari de temperatuur bij -15 graden blijven steken, in februari ging het kwik zelfs door de grens van -20 heen. Ook de Voorburgers beleefden een onvergetelijke winter, die jong en oud deed genieten op het ijs, terwijl de voetbalterreinen werden afgekeurd wegens de sneeuw en vorst.

Muziek
Half januari was het zover. Toen ging het vriezen en blééf het vriezen. Heerlijk weer om de schaatsen onder te binden en lange afstanden te rijden. Naast het gekostumeerde schaatsbal, werden op de Voorburgsche IJsbaan ook verschillende wedstrijden en heuse harddraverijen gehouden. Langs de Laan van Nieuw Oost Einde heerste een dolle boel toen een buurtbewoner zijn luidspreker in de tuin zette en muziek liet schallen. Zittend aan de kant van de weg bond de jeugd de ijzers onder de vaak oude schoenen, die het liefst een maatje groter waren, zodat er ruimte was om de voeten te herbergen in een paar dikke sokken. Het aloude tafereel herhaalde zich voor de zoveelste keer in 's mensenheugenis. Altijd een hele gewaarwording om de eerste voet op het ijs te zetten en dan het evenwicht zien te bewaren alvorens de vaart erin te zetten.

Kolenboeren
Ondertussen hadden de werkende mensen het er te kwaad mee. Voor broodbezorgers, melkboeren, kolenboeren en al wat langs de weg zat, was het een barre tijd. Zeker met paard en wagen, moest je van alles doen om mens en dier te wapenen tegen de kou. Binnenshuis had nog vrijwel niemand centrale verwarming en het vuur moest met kolen en hout warm blijven. In de slaapkamer stonden de ijsbloemen op de ramen. Wat een schitterend gezicht was dat. Zou de jeugd weten wat we bedoelen wanneer we over ijsbloemen schrijven?

Reacties? Mail naar helmhuis@ziggo.nl

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant