Komst Keizerlijke Notaris

Voorburg - Het was een luxe om in een plaats een eigen notaris te hebben. Het gemeentebestuur van Voorburg moet dan ook dolblij zijn geweest om in 1810 een vriendelijk verzoek te hebben gekregen van de jonge Jacobus Hendrik van Meukeren (1790-1829) om in Voorburg te komen wonen omdat hij benoemd was tot keizerlijk notaris.

Door F.J.A.M. van der Helm

Voorburg stond nog volop onder het bestuur van een maire. Het was de tijd dat Nederland was ingelijfd bij het Franse Keizerrijk van de wrede veroveraar Napoleon Bonaparte. De pas afgestudeerde Jacobus Hendrik van Meukeren kwam voor een benoeming tot notaris in Voorburg in aanmerking. Nu moest hij de Voorburgse maire verzoeken om in de plaats van zijn nieuwe functie te mogen wonen. Het beleefde verzoek van de notaris in spé is nog bewaard gebleven in de archieven. De brief was keurig ondertekend met zijn handtekening.

Middelburg
De ongehuwde onervaren notaris kwam als jong broekie vanuit zijn geboorteplaats Middelburg in zijn eentje naar Voorburg. Op zich was het nog een hele reis om die afstand te overbruggen. In maart 1811 maakte hij zijn eerste acte op in Voorburg ofschoon hij al op 2 mei 1810 officieel was benoemd. Hij nam de standplaats over van de Hagenaar Christiaan Reytenbach (1781-1850), die op 11 januari 1811 was gestopt. Mogelijk heeft hij enige tijd stagegelopen bij hem of hem ingewerkt.

Nalatenschap
Zijn notariaat was niet druk. De meeste klanten kwamen uit Voorburg en Den Haag. Een enkele keer kreeg hij bezoek uit Veur en Stompwijk om een onroerendgoedtransactie op papier te regelen. Tussen zijn bezigheden zaten veel erfkwesties. Het opmaken en uitvoeren van testamenten. Hierin ging vaak veel tijd zitten, vooral als het een grote nalatenschap betrof.

Ongehuwd
Ondertussen had de jonge notaris rondgekeken naar een vrouw. Hij was smoorverliefd op de 18-jarige Anna Hofman bij wie hij in 1814 een zoontje verwekte, die Adriaan werd genoemd. Hun kindje bleef echter nog geen vier weken in leven. Jacobus en Anna waren echter nog ongehuwd. Een mogelijk reden is dat de ouders van Anna niet akkoord gingen met de vrijages van de jonge notaris. Anna moest tot haar 21e wachten om met hem in het huwelijk te treden. Spoedig daarna kwamen de kinderen. De eerste was Cornelia die twee manden na hun huwelijk werd geboren.

Ondertussen ging zijn notarispraktijk door en groeiden zijn kinderen op. Kort na het huwelijk waren er wellicht al plannen om te verhuizen. In ieder geval keek de notaris uit naar een andere standplaats. Wellicht mede door zijn verplichte huwelijk was het niet prettig wonen en werken in Voorburg. Hij kwam uiteindelijk eind 1818 in het kleine plaatsje Nieuwendam terecht. Een gehucht dat sinds 1921 was ingelijfd bij Amsterdam. In die plaats werden nog enkele kinderen geboren, doch spoedig kwam de keizerlijke notaris daar op 39-jarige leeftijd te overlijden.

Reacties naar helmhuis@ziggo.nl.