ZWART

Die zwarte gaper boven de drogist moest niet weg. Kón blijven hangen. Mooi niet. Gaper verdween. Slechts nakende dreiging bleek voldoende. Of, zoals de dienstdoende drogist wist: “Geen zin in gedoe!”

Word er tikkie moe van. Zal slavernij verleden nooit bagatelliseren. Racisme is nog lang niet voltooid verleden tijd. Neem Zuid-Afrika. Liep zelf, in recent verleden, door voorsteden van Kaapsstad. Daar liggen de enorme townships. Krotten van golfplaten, bevolkt door kansloze donkere mensen. Treurig symbool en onweerlegbare naweeën van apartheid. Wist niet wat ik zag.

Ageren tegen het schofferen van de donkere medemens is volkomen terecht. Slaat nu alleen zo door. Overdaad schaadt. Missen we het ultieme doel, gelijkheid. Middel erger dan kwaal. Kan bedoeling niet zijn. Gevolg? Dat ik genoeg krijg van protest gedram over alles dat maar even zwart lijkt.

Te veel valse argumenten. Het erbij slepen van misplaatste motieven en bespottelijke redeneringen over kleur zwart. Kan gemakkelijk flauw meedoen. Zal de opgezweepte meute zwartkijkers van munitie voorzien. Wat te denken van donker asfalt? Weg er mee!

Als iets symbool staat voor racisme, is dat wel het zwarte wegdek. Waar de blanke bevolking gewetenloos overheen scheurt. Kan dat nog wel? Zebrapad toont hoe het moet. Zwart, wit, zwart, wit. Sjors en Sjimmie zijn al aangepast. Ook ‘Oki en Doki bij de nikkers’.

‘Nikkers’ werd terecht vervangen door ‘negers’. Dat mag nu ook weer niet. Overdreven? Heb ze de afgelopen tijd wel gekker horen en zien doen. Zwart is uit. Ook al is het legale dagelijkse kost. Alles, maar dan ook alles wordt verbonden met slavernij. Grote groepen lopen daar zelf slaafs achteraan.

Wat nu? Je durft in de winkel niet eens te vragen om zwarte schoensmeer. Bang, dat er een joelend comité ‘Kick-Out-Schoensmeer’ voor je deur staat te blèren. Zwartwerkers komen er bij mij niet meer in. Daarbij zien ze me niet meer op de zwarte markt.

We zijn extreem reislustig. Hebben echter Zwarte Zee en Zwarte Woud van de ‘to-do-lijst’ geschrapt. Koffie drink ik zwart met koekje Café Noir. Nu smijt ik er een wolk melk in en vreet ik gortdroge Mariebiscuit. Je bent zomaar Black-Koffie-Racist. Zwarte doos vliegtuig? Verboden.

Met stukjes schrijven moet ik opletten om niemand zwart te maken. Met dammen speel ik alleen nog met wit. Het kaartspel ‘Zwarte Pieten’ ligt in prullenbak. Zwartbonte koe heet bij ons gevlekt rund. We verwijten de ketel niet langer dat hij zwart ziet. Zwarte scholen worden ‘cultuur-potpourri-centra’.

Bovenstaande, flauwekul uiteraard. Hoewel? Ik erger me er wél aan. Ben het tegendeel van een racist. Vind racisme uiterst verwerpelijk en het zegt slechts iets over hen die zich daar wél aan bezondigen. Die discrimineren niet de zwarte medemens, maar overduidelijk zichzelf als gemankeerde hersenloze rel dwazen.

Racisme knelt! Klopt. Maar eigenlijk zouden we toch ook moeten opstaan tegen die overdrijving over de kleur zwart. Denk dat het behoorlijk druk zal zijn op het Malieveld. Of, zoals u wilt.

Zwart van de mensen!