De dansende dolfijnen

Voorburg - Dieren zijn onze beste vrienden. Vooral als ze op ons lijken. Als ze ook zo lekker plezier kunnen maken. Als ze ook zo gezellig kunnen giebelen. Als ze het ook zo lollig vinden om bijvoorbeeld pirouettes te draaien, de lucht in te springen en weer sierlijk neer te komen. Helemaal leuk is het als ze kunstjes voor ons doen.

Door Anne Marie Boorsma 

De ‘Dolfijnendans’ van Theo ten Have is zo’n beeldengroep waar je vrolijk van wordt. Het gaat om drie bronzen kronkelige vormen in de vijver van het Noteboompark. Als je de titel niet kent, dan zie je een soort van dikke slangen die puntig toelopen. Je ziet geen oogjes, geen bekjes en eigenlijk ook geen echte staart-en vinvormen. Het zijn geabstraheerde dolfijnen. Alle onderdelen die van een dolfijn een dolfijn maken zijn weg. Slingerende slangvormen zijn het enige wat overblijft.

Wat laat de kunstenaar ons dan wél zien? Nou, de beweeglijkheid, de sierlijkheid van deze dans-dolfijnen. Kunstenaars zijn meesters in het maken van keuzen. Ze laten gewoon weg wat ze even niet belangrijk vinden, om daardoor iets anders weer extra goed te laten uitkomen. Het springen, cirkelen en weer neerkomen zie je overduidelijk. En die bewegingen worden nog eens verdubbeld door de spiegelingen in het water. De middelste dolfijn lijkt met een soort staartvin op het water te klappen. Die klappende beweging wordt voortgezet in het water. Dus niet in brons, maar in de weerspiegeling. De puntige uitlopers van de twee buitenste dolfijnen prikken via een boogje in het water. Zijn ze op zoek naar een lekker visje? Of zien ze daar een mens die met de dieren meedanst? Ook hier weer een mooie reflectie in het water. Omdat de beeldhouwer veel heeft weggelaten, geeft hij ons de gelegenheid om met onze fantasie het een en ander in te vullen. Wel zo leuk!

Beeld en omgeving werken altijd nauw samen. Hier de steeds veranderende reflectie. Maar ook de golfjes die extra beweeglijkheid geven en de plensjes zonlicht die het brons zo mooi laten glanzen.

En niet te vergeten, de familie waterhoen. De middelste dolfijn hangt boven een groot leeg nest. Dus heeft hij ook nog nuttig werk verricht: beschutting gegeven aan de kraamkamer en behuizing van dieren die een bezoekje aan het park nog aantrekkelijker maken.

Beeldhouwer Theo ten Have woont en werkt in Den Haag. Hij studeerde aan de academies van Rotterdam, Milaan en Exeter. Hij is een groot natuurliefhebber. Zijn werk is meestal abstract met verwijzingen naar de planten-en dierenwereld.

Het is heerlijk om tijdens een wandeling even stil te staan bij deze vrolijke, intelligente bronzen wezens van Theo ten Have. Dankzij onze fantasie kunnen we met ze meedansen. Dat maakt het echte zwemmen en dansen met dolfijnen totaal onnodig lijkt me!

Voor meer informatie en reacties:
www.annemarieboorsma.nl.