Van Doeslust tot Heeswijk

Voorburg - De buitenplaats Heeswijk was één van de oudste landgoederen van Voorburg. In 1958 kwam er een einde aan het glorierijke bestaan van dit historische complex, dat zo prominent was gelegen bij de Oude Tolbrug. Eerder schreven we over de ondergang van Heeswijk. Ditmaal over de naamgever van het landgoed mr. Hendrik van Hees (1684-1754).

Door F.J.A.M. van der Helm

Hendrik van Hees was te Rotterdam geboren als zoon van Antonie van Hees (1655-1727) en de elf jaar oudere Janneke Schuerman (1644-1688), die eveneens uit Rotterdam afkomstig was. Hendrik ging rechten studeren en klom hoog op de maatschappelijke ladder. In 1716 trouwde hij met een telg uit het vooraanstaande geslacht Van der Hoeven: Barbara Johanna. Zij werd in 1744 –door de dood van haar vader- ambachtsvrouw van de Tempel en Berkel en Rodenrijs. Door haar huwelijk met Hendrik van Hees, komt de heerlijkheid in het geslacht Van Hees terecht.

Hendrik van Hees zat aanvankelijk in de vroedschap van Rotterdam en kreeg later de hoge functie van president van de Hoge Raad. Hiervoor kwam hij veel op het Binnenhof en vanzelfsprekend wilde hij in de buurt van zijn werkplaats wonen. Dat de keuze op het mooie Voorburg viel was niet zo verwonderlijk. Het ambacht was in Haagse kringen bekend om zijn schitterende buitenverblijven.

In 1751 viel zijn oog op een landgoed met een grootte van enkele hectaren dat idyllisch gelegen was aan de Vliet. Het was de buitenplaats Doeslust, die bewoond werd door de respectabele Hendrik van der Does: generaal-majoor in dienst van de lage landen. Zijn familie had voor het buiten de toepasselijke naam Doeslust bedacht met een knipoog naar hun familienaam. Het was Van Hees, die er Heeswijk van maakte en zo zou het oude landgoed tot 1958 bekend blijven.

Het nieuwe Heeswijk was een fantastische plek om te wonen. Het hoofdhuis vergde weinig onderhoud omdat het voor een groot deel nieuw was gebouwd. Het zag er modern uit en Hendrik en zijn gezin kon er zo intrekken, want ‘het gouden behangsel’ was ook recentelijk op de muur bevestigd. Het moet goed genieten zijn in de riante eetzaal met zijn bepleisterde plafond. Van kamer tot trap voldeed het huis volledig aan de eisen van die tijd. Zelfs diverse schilderijen, waarvan eentje voorstellende een Turk en fraaie spiegels aan de muren gingen over bij de koop, die overigens met alles erop en eraan 9.500 gulden bedroeg en contant werd betaald. De moes- en wandeltuin daarbij vanzelfsprekend inbegrepen.
Toen de oude Van Heeswijk stierf, waren zijn drie kinderen erfgenaam, waaronder de ongehuwde Anthony (1724-1768).

Nadat Anthony in 1768 overleed, werd er voor de erfbelasting een taxatie opgemaakt. Anthony was voor een derde eigenaar van Heeswijk en had al die tijd vol plezier op Heeswijk gewoond, samen met zijn broers Ignatius en Herman. De waarde van het onroerend goed werd geschat op 10.500 gulden, waarvan een derde van de overledene was.

Mail voor reacties en info naar helmhuis@ziggo.nl.