Vanuit een vraag ontstaat een boek

Voorburg - Carel Wiemers begon als journalist bij de Volkskrant in Amsterdam en Londen. Daarna was hij bij het ANP lange tijd verslaggever in binnen- en buitenland. Zijn boeken ontstaan vanuit journalistieke nieuwsgierigheid, namelijk door het stellen van een vraag.

Door: Peter den Hollander

Zo vroeg hij zich af hoe het komt dat er verpleegkundigen zijn die als seriemoordenaar bij de rechtbank belanden. Nadat hij zelf een verslag had geschreven over een hoofdverpleegkundige die vele patiënten met een insuline-injectie had omgebracht, zocht hij naar soortgelijke gevallen. Dat bleken er vele te zijn. Uit zijn onderzoek kwam naar voren, dat meerdere verpleegkundigen, hoe vreemd het ook klinkt, dikwijls begaan waren met hun patiënten. Het begint met oude, ernstig zieke mensen van wie zij hun hun lijden willen verzachten. Zo gaan ze steeds een stapje verder. Door hun geweten telkens een stukje op te rekken, eindigt het met regelrechte euthanasie. 

De veroordeelde hoofdverpleegkundige, over wie hij schreef, stond bekend als toegewijd, maar ook als perfectionist. De ziekenzaal moest er altijd onberispelijk uitzien. “Dus u ruimde ook lastige patiënten op?” vroeg de rechter. Carel ontdekte dat verpleegkundigen dikwijls met hun praktijken lang door kunnen gaan. Als collega’s iets verdachts aan een medewerker opmerken, wordt dit ontkend of gebagatelliseerd. Ook angst voor een verstoring van de collegiale samenwerking of aantasting van de goede naam van het ziekenhuis speelt een rol bij het wegkijken. In zijn boeken ‘Terreur in de zorg’ en ‘Genadeshot’ gaat hij uitvoerig in op dit verschijnsel dat nog steeds overal voorkomt.

Carel komt uit een oud geslacht. Zijn verre voorouders bewoonden het Wiemers Schloss in Krefeld. Een van de nazaten, Coenraet Wiemers, vertrok in 1735 naar Amsterdam en trouwde daar met een Nederlandse. Carel werd precies 200 jaar later in dezelfde stad geboren. Na het gymnasium volgde hij een priesteropleiding in het Dominicanenklooster in Zwolle. Daar ontwikkelde hij zijn artistieke gaven. Een opdracht voor een illustratie van Christus aan het kruis kwam hem te staan op een beschuldiging van blasfemie vanuit het Vaticaan. Overeenkomstig de Bijbeltekst had hij Christus naakt aan het kruis uitgebeeld. Op subtiele wijze werd hem verzocht het klooster te verlaten. Toen besloot hij journalist te worden

Het meest bijzondere verhaal staat in zijn boek ‘Met de dood op de hielen’. Toen Carel in juni 1943 bij een Joods vriendje thuis speelde, vielen de Duitsers totaal onverwacht de woning binnen. De ouders, een oudere broer, zijn vriendje en Carel werden afgevoerd. Op het nippertje ontkwam Carel aan deportatie. Het gezin kwam in Sobibor terecht en werd daar in de gaskamer omgebracht.

In Carels schrijfstijl is zijn journalistieke achtergrond te herkennen. Heldere zinnen, nauwelijks metaforen of andere literaire garnering. Het verhaal wordt verteld zoals het is: spannend en aangrijpend. De boeken zijn verkrijgbaar bij www.boekscout.nl.