CANNIBALE

Monsieur Cannibale moet verdwijnen. Zwart, dikke lippen en pollepel als piercing door neus. Efteling is stout. Weg dat stereotype. In huidige voetbaltermen: “We wisselen Cannibale!” Vierde man houdt bordje met vervanger ‘Sinbad de Zeeman’ omhoog.

Ik twijfel. Natuurlijk, slavernij was mensonterend. Droevige zwarte (sorry!) bladzijde uit de mondiale geschiedenis. Maar die Cannibale? Hoe plaats ik die? Discriminatie of gewoon een onschuldig kindersprookje zonder enige bijbedoeling?

Slaan we niet door? Om nou alles, althans veel, te verbinden met slavernij van eeuwen terug? Negeer niets, maar het lijkt wel of ieder onderwerp op slavernij geprojecteerd wordt. Wil ik dan geen volledige gelijkheid tussen blank en gekleurd? Overbodige onzinvraag.

Sjors en Sjimmie, stripduo dat feilloos illustreerde dat kleur er niets toe doet. Samen spelen, avonturen beleven. Vrienden door dik en dun. Mag ook al niet meer. Uiterlijk van Sjimmie diende te worden aangepast. Beetje moe van.

Jip en Janneke, beiden roetzwart, mogen nog net wel. Generaties groeiden er mee op. Voorlezen, zelf lezen of plaatjes kijken. Nooit beet een kleinkind oma of opa toe: “Ze zijn beiden zwart. Dat ruikt naar slavernij, oma!” Zal me niets verbazen als er een verdwaasde actiegroep opstaat, die zelfs Jip en Janneke gaat verbieden. Dan blijkt zelfs een aantrekkelijk kinderboek het zwarte schaap. En ‘zwart’ schaap mag dan ook weer niet. Jip en Janneke van kinderboek tot zwartboek.

Hoe ver mag je teruggaan in de geschiedenis om huidige ontwikkelingen te duiden? Wanneer moeten we afkondigen: “Tot hier en niet verder!” Mogen we nog naar Spanje? Al dan niet gevaccineerd, want wat hebben die ons laten lijden in de Tachtigjarige Oorlog en Spaanse inquisitie. Ik bedoel maar. Kost je wel die pollo a la parrille aan de boulevard. Vermaarde kip van de grill, dus.

Met Duitsland is onze jongere generatie vlot weer in het reine gekomen. Al was het maar omdat Duitsers (toeristisch) geld opleveren en we bij hen goedkoop tanken. Principes zijn mooi, maar ze moeten wel geld opleveren en geen geld kosten.

Ik vind die slavernij echt vreselijk. Maar steeds dat lijntje trekken naar het verleden, dat wrikt. Frankrijk is het meest geliefd bij den Hollanders. Kan u vertellen, dat die Fransozen aardig huishielden bij ons. Ook met hun guillotine. Zelfs nog op 1 mei 1813. Onthoofding van Adriana Bouwman, 19 jaar!

We zouden Frankrijk rancuneus moeten mijden. Niet. We zijn zo selectief. Slavernij wordt makkelijk misbruikt als gemeenschappelijke noemer voor gebeurtenissen met een zwart randje. Benoemen van die barbaarse tijd mág en moet. Het is echter geen vrijbrief om van alles en nog wat daarmee in verband te brengen en vervolgens te blokkeren.

We stonden ooit in Atlanta bij het graf van dé strijder voor gelijkheid Martin Luther King en zijn vrouw Coretta. Tekst op hun grafsteen zou een prachtige toepasselijke afsluiting zijn van al het terugkijken zónder dat verleden ooit te vergeten.

‘Free at last. Free at last, Thank God Almighty I`m free at last’