HAZES

Zou ik willen emigreren? Nee, zeker niet. Genoeg gezien van onze aardbol om te weten, dat we het uitstekend hebben. Soms toch in staat de koffer vast klaar te zetten. Voor het geval dat.

Zal niet emigreren, omdat “het nieuwe leiderschap model” mevrouw Kaag met haar vernieuwing beter weet te draaien dan ze deden bij het oude leiderschap. Niets nieuws. Wellicht kan zij zich afscheiden met een partij, dat lekker bekt door spitsvondige rijm. Partij KDG, Kaag Draait Graag. 

Emigreren om Frank de Boer? Nee! Wel om dat stelletje lapzwansen. Denemarken en Zwitserland zien knokken? Italianen gezien én gehoord tijdens hun volkslied? De verbetenheid, volharding en onverzettelijkheid spatte de huiskamers in. Bij Italianen stroomt geen bloed door de aderen, maar hartstocht. Uitgeschakeld of niet! Italianen is passie, Nederland passief. Scheelt één letter, de ‘f’ van falen. 

Frank kreeg de schuld. Hij moet voorwaarden scheppen om te presteren. Onze vet betaalde miljonairtjes mogen echter ook zelf wel iets creëren. Van Hanegem, Cruijff, Neeskens en van Basten hadden echt geen trainer nodig om te presteren. 

Lamlendige zooitje kwijlde letterlijk over “we hadden pap in de benen!” Neem die bevlogen Italianen in gedachten en hoort u ze dan al zeggen: “Avevamo il porridge nelle gambe!” Mai!! Nooit!!!

Als ik mijn koffers pak, de huur opzeg en schepen verbrand, komt dat door familie Hazes. Weet niet goed de juiste woorden te vinden. Laat ik zeggen, dat ik Hazes-moe begin te worden. Een familie, die de populariteit van pa tot op het bot uitmelkt. Als ze zijn restanten niet de lucht in hadden geknald waren ze in staat de as in porties van een ons (’Cadeauverpakking? Komt €5 bij’) te veilen. Letterlijk, stof (…) tot nadenken. 

Eerst waren er al escapades van dat snotjochie, die aanvankelijk viel op type oma. U weet wel die van ‘op een oude fiets moet je….!’ Wij moesten dat allemaal meemaken. Konden niets ontlopen. Nergens. 

Dan was er nog een zekere Rachel, de vrouw van. Type Torremolinos. Net te bruin, net te veel opgemaakt, net te veel opzichtige opsmuk als een opgetuigde kerstboom, die toch zichtbaar dreigt uit te vallen.

Dan wel ruzie met zoon, dan weer niet. Vervolgens bonje met dochter of zoiets. Kan het niet meer bijhouden. Wel weet ik exact op wat voor niveau het zich allemaal afspeelt. Géén niveau! Op NPO3 was het de hele week Hazes. Niet gek dat we massaal overlopen naar Netflix en andere streamingdiensten.

Tenslotte ging een kruidenier zich ermee bemoeien. Die verkopen Hazes-prularia. Kleding, vliegers, sloffen en meer troep. Dat deden ze overigens al jaren met bier en knakworstjes. Komt er ooit een einde aan die Hazes idioterie? Dacht dat we tijdens die absurde poppenkast met rondgereden lijkkist in de Arena het dieptepunt al bereikt hadden. Helaas!

In 1987 zong Hazes een lied, waar ik me weer wel goed in kan vinden. Laat de titel een lesje zijn voor die onuitstaanbare familie. Wat pa precies zong?

`t Is voorbij!