Verhaal van Bettie van Veen over haar tuindersfamilie

Leidschendam-Voorburg - Al borrelend met Loes Heuff en Nel Groenenberg in The Fox in de Herenstraat in Voorburg schepten Bettie van Veen en de andere twee op dat ze wel een verhaal konden schrijven. De volgende dag moet je dat wel waarmaken. 

Door Peter den Hollander

Bettie startte met een verhaal over een theedoek. Als snel volgden de anderen met een verhaal over een vaatdoek en over knijpers. Uiteindelijk zijn er 18 verhalen gebundeld onder de titel ‘De vliegende theedoek - De wonderlijke avonturen van huis-, tuin- en keukendingen.’ Bettie vervolgde met het prentenboek ‘Joepie & Joekie’ over haar twee knuffelaapjes, die jammerlijk bij een brand omkwamen, verscheen.

Maar haar belangrijkste boek gaat over haar familie. Bettie groeide op in een typische tuindersfamilie in ons Veur, haar grootvader was eigenaar van tuinderij het Paradijs gevestigd aan de Broeksloot. Als haar middelste broer sterft, besluit Bettie haar familieverhaal te schrijven. Bij het leegruimen van zijn flat komt ze allerlei documenten tegen die niet alleen een licht werpen op zijn privéleven en maar ook op zijn leven als tuinder. Ze kwam in contact met nazaten van haar ooms en tantes wiens namen haar bekend voorkwamen en kwam via interviews en onderzoek meer te weten over haar familie en het tuindersleven in de 20e eeuw. 

Tijdens haar opleiding bij de Schrijversacademie werd gezegd: ‘Maak het persoonlijk. Beschrijf het niet van een afstand, maar maak jezelf onderdeel van het verhaal. Beschrijf wat de gevonden informatie met je doet’. En dat heeft ze gedaan. Zij besloot haar overleden broer in het verhaal te weven, gebaseerd op gesprekken met hem en de voorwerpen die zij van hem kreeg. “Van de losse interviews moest ik een geheel zien te maken. Een anekdote op zichzelf is nog geen verhaal; hij moet binnen een context geplaatst worden. Ik had verschillende proeflezers. Bij hun vraagtekens wist ik: Hier moet ik iets mee. Sommige stukken tekst moesten er dan uit,” zegt ze. Bettie beperkt de geschiedschrijving van haar familie tot mensen die haar familieleden zich nog herinneren. 

‘De oude boerenhoeven tussen het groen aan de Broeksloot, […] vormden een geliefd onderwerp voor de negentiende-eeuwse romantische schilders die het Hollandse polderlandschap waren gaan herwaarderen. Vooral de schilders van de Haagse School en hun navolgers zagen de pittoreske omgeving van de Broeksloot als een dankbaar object voor hun doeken en ze konden die bovendien gemakkelijk bereiken vanuit de stad’, staat in het boek Hoeven aan de Broeksloot. De tuinderij van Bettie’s grootvader was daarbij een geliefd onderwerp. Bij familiebezoeken zag ze deze schilderijen. Met afbeeldingen heervan illustreerde zij haar familieverhaal. Als ze mensen voor haar boek bezocht om te interviewen hoorde ze steeds: “Dat is een Van Veen, dat kun je wel zien.” Het werd de titel van haar boek.

De boeken zijn te bestellen via geale@planet.nl.