Sint voor ieder1

Even over Sinterklaas. Al eind augustus. Verleden week al Sintsnoep in de schappen. Niets vreemds. Sinterklaas periode was drie weken. Nu 3 maanden. Zie de maan schijnt door de bomen 2.0, luidt nu: “ Zie de zon schijnt door de ramen!”

Ellendig jaar. Pas halverwege. Corona narigheid, agressie, godsdienstwaanzin, natuurrampen. Doodzieke patiënten, ademloos door corona, bleven ontkennen. Op hun buik, op de ic, blèrden hun dwaze naasten tegen artsen: “Corona? Rot op! Zeg, wat hij echt mankeert!”

Familie werd soms zelfs fysiek agressief. Ze kunnen veel verwachten van Sinterklaas, een kilo hersens zal hij niet zo snel in hun schoen leggen. Gezinslid met corona op ic en dan krijsend afvragen wat die persoon werkelijk scheelt. Absurd. 

Meer ellende. In 2020 scheiden er volgens het CPB tussen de 30.000 en 35.000 stellen (“We blijven vrienden!”). Geen kattenpis. Vaak zijn kinderen de dupe. Die worden emotioneel heen en weer gesmeten. Snappen vaak de spanning thuis niet. Moeten dan ook nog op te jeugdige leeftijd de ongewenste keuze maken tussen pa en ma. Tenslotte transformeren ze tot ‘weekendkinderen’.

Corona zorgde afgelopen jaar ook voor werkloosheid met nare financiële gevolgen. Ook hier zijn kinderen vaak de klos. Uiteraard buiten schuld van de ouders. Doet niets af van de gevolgen. Geen geld, dus weinig extra`s en al helemaal geen uitspattingen bij een kinderfeest als Sinterklaas. Wel gedwongen voedselbank.

Vandaar mijn warme pleidooi voor stichting Sintvoorieder1. Reclameblokken en folders gaan de kinderen binnenkort slinks te lijf. Mooier, groter, digitaler en wat al niet meer. Folders, de begeerlijke menukaart voor kinderen om van te watertanden. Leuk, maar ook een treurig uithangbord voor hen aan wie de Sint voorbij zal (moeten) gaan.

Het is de treurnis, die zich ook afspeelt bij vader -en moederdag. In die gezinnen, waar vader of moeder bijvoorbeeld is overleden. Daar houdt de handel natuurlijk geen enkele rekening mee. Geld is geld. Daar moeten de tere kinderzieltjes maar aan wennen. Daarbij, en dit is een klassieker onder de camouflagesmoezen, maak je gewoon iets voor je oma of opa, tòch?

Schrik nog altijd van het aantal (geregistreerde!) kindermishandelingen per jaar. Rond de 120.000. Fysiek en mogelijk nog erger, mentaal. Klappen, seksueel misbruik, maar ook constante bedreigingen en verwaarlozing. En dat in een ontwikkeld westers land als Nederland. Vanuit professie heb ik heel schrijnende en gevaarlijke gevallen meegemaakt. Geloof me, tot in de hoogste kringen werd er gemept. Tot mijn verbijstering.

Samengevat is de stichting Sintvoorieder1 een geweldig initiatief. Even een glimlach bij een kind. Een moment van geluk, een ogenblik zonder zorgen. De vaak diep beschadigde schepseltjes wat geluk bezorgen! Helpt u ook mee? (www.sintvoorieder1.nl).

Achter voordeuren spelen zich vaak ongemerkt dramatische taferelen af. Opgroeiende kinderen kunnen die ruzies en driftbuien, al dan niet door alcohol, nauwelijks plaatsen. Drama! Daarom steun ik, middels dit stukje, Sintvoorieder1 van harte. Kleine moeite, want ík weet het en ú weet het. 

Dat een kinderhand
gauw gevuld is!