Door Ronald Lamping.
Door Ronald Lamping.
COLUMN

ARMZALIG

Column 1.663 keer gelezen

Binnenkort nemen wij afscheid van elkaar. Kan gewoon niet anders. Aan alles komt een eind. Misschien komen we elkaar elders tegen. Daar, waar het nog wél kan.

Wartaal? Begrijp, dat u het niet snapt. Hoezo afscheid? Een toelichting. Als onkruid tussen de stoeptegels op huidige wijze blíjft doorgroeien, raken we letterlijk het zicht op elkaar kwijt. Daarbij hangen overal struiken dwars over stoepen, zodat je overal je kop moet buigen om er niet in aanraking mee te komen. Soms met messcherpe doornen. 

Wat is dat toch de laatste jaren? Toen wij hier in 1975 kwamen wonen werd de hele gemeente prachtig verzorgd. Groenvoorziening onderhield in wijken alle groen en zorgden er voor, dat het straatbeeld er verzorgd en ordentelijk uitzag. Wijken hadden hun vaste mensen. Die kende je, gaf je koffie. Bij warm weer fris of ijsje. Mannen van de toenmalige groenvoorziening kenden jouw kinderen. Zelfs bij naam. Ze groeiden als het ware met hen op. Kinderen mochten zelfs ‘meehelpen’. Idyllisch en vertekend beeld uit de oude doos? Absoluut niet. Wij hadden ome Sjaak en ome Ton. Jaren lang.

Allemaal verdwenen. Je kent niemand meer. Geldt ook voor politie en brandweer. Je kende elkaar, sportte samen bij gemeentetoernooien en kwam elkaar tegen op straatfeesten. Heel persoonlijk en best knus. Dat beeld is vervlogen. Bijpassend scheldwoord? Schaal-ver-gro-ting!

Onverstandig om te blijven hangen in het verleden. Klopt. Neemt niet weg, dat het onderhoud van straten, stoepen en struiken bedroevend slecht is. Het cijfer hiervoor is een vette onvoldoende zonder kans op een her.

Soms lachwekkend hoe slecht straten en trottoirs er bij liggen. Overal komt onkruid welig tierend hoog tussen tegels door. Armoedig en vervallen. Hoeft niet brandschoon en groenvrij te zijn. Zoals het straatbeeld er nu bij ligt is het simpelweg achterstallig onderhoud. Stoepen en trappen zijn in mijn buurt, rondom rotonde en dijk Starrevaart, een beschamend zooitje.

We betalen belasting en verantwoordelijken zetten er een wanprestatie tegenover. Natúúrlijk bestaat er een gelikt “Groenbeheerplan” met sprankelende woorden per wijk, zoals letterlijk geciteerd: “Na uitvoering van eenmalige maatregelen zijn vitaliteit, functionaliteit en beeldkwaliteit (..) van groene onderdelen van wijken vergroot en klaar voor de toekomst. Buurten hebben hun eigen identiteit behouden en versterkt”. Vette poespas. Moet je dan die rotzooi zien groeien! 

Zijn gebiedsregisseurs eigenlijk al ontwaakt? Ik lees: “Gebiedsregisseur kent uw straat, buurt en wijk!” Prima, nu hun regie nog. Allemaal bezuinigingen. Meer niet. Voor onze tuin ligt dus een dijk. Die werd decennia uitstekend verzorgd. Vervolgens lieten ze onderhoud volledig los en noemden het ijskoud “ecologische plantengroei”. Nu grazen er soms schapen, die de helft laten staan. Half afgekloven dijk. Geen porem.

Totaalplaatje binnen ons dorp zit ver onder een aanvaardbare grens. Onverzorgd en verpieterd. Moet veel beter zonder allerhande smoesjes, die gewoon bezuinigingen maskeren. Schaalvergroting heeft weinig goeds gebracht. Ik noem daarom het huidige straatbeeld nét even anders. Kwestie van één letter, maar een wereld van verschil. Hoe?

Schraal-ver-gro-ting!

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant