Roanld Lamping
Roanld Lamping

COLUMN: IMBECIELEN

Columns 55 keer gelezen

Kan er wakker van liggen. Draaien, plassen en staren naar het plafond. Balen. Wil een antwoord, maar krijg het niet. Misschien, dat u mij kunt helpen. Dit is het probleem. Waarom zie ik zoveel deskundigen op televisie, terwijl er geen probleem wordt opgelost? Een raadsel.

Door Ronald Lamping

Voor ieder probleem trekken we een blik met experts open. Hun kennis verspreidt zich als een niet te stoppen lavastroom over de netten. Deze autoriteit legt de vinger op de zere plek en slaat vervolgens aan het orakelen, profeteren en prognosticeren. Met een serieus gezicht.

Bij een deskundige denk ik aan iemand, die zijn of haar sporen heeft verdiend. De ingewijde neemt ons mee aan de hand. Legt ons fijntjes uit over het hoe en waarom. Dan snappen wij, waar de problemen liggen. Bovenal wordt het ons duidelijk, hoe we tot de oplossing kunnen komen.

Sorry, dit is het eind van bovenstaand sprookje. Genoeg gezwets. De deskundigen, die hun kennis omtrent idyllisch Haren over ons uit stortten, blijken tragische boekwurmen en bureau babbelkousen. Ze storten een arsenaal aan “open deur weetjes” over ons uit. De verveling, het groepsgedrag en de uitdagende houding van M.E. en politie. Mag ik even een kots zakje?

Wie ons uit deskundigheid wil bijpraten, moet dat dan ook doen. Ik zit niet te wachten op een assemblage van dooddoeners en clichés. Ik wil inzicht krijgen in de beweegredenen, het ontstaan en de uitweg. Ik zit zeker niet te wachten op de zoveelste aaneenschakeling van vertrouwde motieven en dé bekendste frase anno 2012: “Het kan toch zeker niet zo zijn, dat…!”

Bij Project X mochten we opnieuw genieten van alle platitudes. Was het de schuld van de ouders? Van de politie? Van dat armetierige Facebook? Dé communicatie bijbel voor lieden, die geestelijk in hun peutertijd zijn blijven steken. (“Ik heb nieuwe schoenen!” “Wat leuk, welke kleur?”) Ze kregen allemaal een deel van de koek. Ouders hebben vaak totaal geen vat op hun kinderen. Geen tijd, geen zin, maar bovenal geen competentie en eigen bagage.

De politie was weer té uitdagend en Facebook had ook wel mogen ingrijpen, omdat hun clientèle vaak bestaat uit simpele zieltjes. Dit is de verzameling van vele avonden met de experts in een notendop. De interviewers zaten erbij en keken ernaar. Alle platgetreden paden werden weer lustig bewandeld. Er ontbrak slechts de veroordeling van de burgemeester. Geen nood, die volgde al op de tweede dag na de slag om Haren.

Ondertussen zijn de ruiten vervangen, de straatverlichting recht gebogen en gaat ook Haren weer over tot de rijkelijk gevulde orde van de dag. De deskundigen kruipen terug in hun spelonken en zullen bij de volgende catastrofe weer hun zegje komen doen. De cirkel is dan rond.

Weet ik het dan allemaal beter? In ieder geval pretendeer ikzelf niet een deskundige te zijn. Daarbij heb ik wel een mening. Dat gezeik over die verveling moet eens afgelopen zijn. Er is een overvloed aan afleiding en mogelijkheden om zich te vermaken. Dat sommigen daar te lamlendig voor zijn geeft hen geen recht om een dorp te verbouwen.

We betalen ons ziek aan de verhoging van premies. Vaak voortkomend uit vandalisme van totaal gestoorde idioten. Pluk ze kaal, stel ze ten toon en laat ze niet wegkomen met een uurtje afwassen in het verpleeghuis. Betrek de ouders erbij, al zal in deze gevallen de appel niet ver van de boom gevallen zijn. Toon daadkracht en laat niemand wegkomen met een ludiek taakstrafje.

Voetbalhooligans, feestverstoorders en overige tuig. Grijp ze, straf ze en laat ze flink boeten. Een snoeiharde aanpak. Geen soft geleuter over privacy. Daar hebben de heren ook lak aan, als ze het privé bezit van winkeliers vermorzelen. Geen Kamervragen, maar een gezamenlijke jacht op de imbecielen. Want, met een blik op úw maandelijkse uitgaven, moet u één ding goed onthouden:

Een vos verliest wel zijn Haren, maar niet zijn streken!

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant