Column: GEURBELEVING

Er waart een nieuwe trend door het land. Gewiekste lieden laten weten, dat we eigenlijk niet meer zonder kunnen. Zal wel. Ik frons de wenkbrauwen, als ik hoor en lees over ‘de geurbeleving’.

Door Ronald Lamping

De geurbeleving is in de markt gezet. Een tovermiddel. Mensen in een verwoestende pestbui veranderen plots in aimabele personen met de inborst van een missionaris in centraal Papoea Nieuw Guinea. Werknemers met de uitstraling van een opgezette marmot blijken ineens charmante employés. En dat door een listig verspreid geurtje.

Allemaal mogelijk. Ik ontken niets. Als ik me er in verdiep lees ik de aannames en waarborgen. Zoals, geur werkt op de gemoedstoestand, klanten blijven langer in een winkel en slaan de zaak in hun geheugen op. Geur verhoogt de wil om te kopen en er is een omzetstijging van 6 %. Ik geloof het zo!

De geurvreters laten weten, dat het wetenschappelijk bewezen is. Onze twijfel moet verdampen. Er volgt zo'n wetenschappelijk bewezen verrassing. In een ruimte waar het stinkt willen we niet vertoeven en in een ruimte, waar het lekker ruikt blijven we langer hangen. Hoe lang zou dát onderzoek hebben geduurd? Dat ze ontdekt hebben, dat je liever slaapt in een keurige hotelkamer dan op de betonnen vloer van een goed gevulde giertank.

Tot hier type ik met een overdosis aan ironie, maak ik me niet druk en tracht ik leuk te zijn. Dat verandert echter als ik lees, dat de geurbeleving ook voor zorginstellingen geschikt is. Sterker, juist voor zorginstellingen! Dan maakt mijn milde spot plaats voor woede.

Ik citeer uit de folder van een grootverdiener in deze branche. Ik lees: “Tevens kunnen onaangename geuren worden gemaskeerd, zoal de geur van medicijnen, ontlasting en urine in zorginstellingen. Daarbij worden ziektekiemen onderdrukt en ruikt het aangenaam.” Pardon?

Is dit lariekoek, waar toch niemand met een onsje hersens intrapt? Helaas niet! Ik weet, dat er verpleeghuizen zijn, die aan ‘geurbeleving’ doen. Ken ze bij naam. Grievend! In deze tijd geld uitgeven aan deze bevlieging. Wie haalt dat in hemelsnaam in het hoofd? Hoe kun je zover afdrijven van de dagelijkse cliëntenrealiteit? Ben je dan geschikt voor je vak in de zorg? Nee!

Er moet gigantisch worden bezuinigd. Juist in de zorg! De zelf terminale Overheid is er debet aan, dat er steeds minder handen aan het bed komen. Patiënten moeten wachten totdat het –overigens zeer zorgzame - personeel tijd weet vrij te maken. De mensen in de zorg haasten zich van rechts naar links en weer terug. Aan hen ligt het niet! Te weinig mensen, te weinig geld voor meer personeel.

Dat is de woede. De geurbeleving moet stank van ontlasting en urine tegengaan. Ik weet, dat er zorginstellingen zijn, die er geld aan uitgaven. Heel veel geld. Weet hoeveel, maar krijg het niet bevestigd. Tienduizenden, dat zeker wel. Geld, dat naar nieuw personeel had moeten (!) gaan, zodat er dus geen nare geurtjes zouden kunnen ontstaan. Nu wordt er met geld gesmeten voor een rage en hobby van beleidsmakers. Geuren, waarvan de vullingen oplopen tót €120 per liter en waarbij voor ‘de exclusive line’ de goedkoopste al €130 bedraagt. Zorginstellingen moeten dus steeds vullingen kopen, die in de lengte of breedte, ten koste gaan van de daadwerkelijke handen aan het bed.

Zorginstellingen hebben anno 2013 helemaal geen marge om ‘gekke dingen’ te doen. Al het geld moet naar zorg en de direct daaraan verwante zaken. Dat is dus géén peperdure geurbeleving, zoals nu het geval is. Als ik niet zo furieus was zou ik met een mop eindigen. Welke mop?

Dat dit zaakje stinkt

Ongelooflijk stinkt!