Column: BLIEB, BLIEB

Grote veranderingen op komst. In de zorg. Ook jeugdzorg komt bij de gemeenten. Zoals ik u reeds maanden geleden voorspelde, namen landelijk al wethouders de benen. Te moeilijk, niet te verantwoorden of simpel onkunde.

Ronald Lamping

Jeugdzorg staat aan de basis van ons sociaal welzijn. Onfatsoen, brutaliteit en agressie beïnvloeden serieus ons dagelijks leven. Doen dat al! Ontsporingen moeten nu door onwetende ambtenaren en hun vangnet worden herkend, erkend en adequaat bestreden.

Dat begint op de basisschool. Naar ik - verbijsterd - hoor wordt er nu gewerkt met ‘time-outs’. In mijn tijd (slechts 2 jaar geleden) keek je de moeilijkste leerling aan, waarna het stil werd. In pakweg 40 jaren nooit (!) straf gegeven, nooit (!) iemand de gang op. En dat bij een zéér moeilijke doelgroep. Dat gezonde gezag is bijna verdampt en vervangen door surrogaat gezag met time-outs. Zou me rot schamen. Wat een pedagogische armoe en uitholling van het vak!

De zorg. Niets is in orde. Toch nadert 1 januari 2015. Wij moeten klaar staan voor de medemens. Moeten hulpbehoevende ouders in huis nemen of dagelijks langs gaan. Praktisch onmogelijk. Maling, bezuinigingen legaliseren de grootste leugens uit Den Haag.

Er is hoop. Blieb, blieb! Robots! De oplossing. Robots gaan de druk doende kinderen en buren vervangen. Blieb, blieb, hallo! Voor al uw wensen. Geen gehannes met nalatige kinderen. De senioren moeten het moderne innovatieve snufje omarmen: "Graag thee met 2 klontjes!" "Komt in orde, zo terug, blieb, blieb!"

Over armoe gesproken. Tuurlijk, de techniek staat niet stil. Robots zijn nuttig. Bij precisieoperaties, bij fabrieksapparatuur. Zijn zelfs onmisbaar en kostenbesparend. Menig ontslagen werknemer denkt daar wel anders over. Nu gaat de robot zijn intrede doen in de zorg.

Ik snap dat robots zwaar fysiek werk uit handen kunnen nemen. Spaart ruggen van zorgverleners. Ik heb zwaar mijn bedenkingen bij de robot als pseudo-zoon, -dochter of -kleinkind. De overheid propageert de participatiemaatschappij. Meedoen, aandacht geven. Dezelfde overheid stelt geld beschikbaar voor een blikken vervanging: "Blieb, blieb! Goedemorgen, billetjes schoon? Blieb, blieb!"

Ik spot niet als ik stel dat, met name, demente ouderen therapeutisch baat kunnen hebben bij een mechanische knuffel of pop. Zo is er Paro, de knuffelrobot. Paro heeft een kalmerend effect op dementen. Prima.

Robots hebben echter geen empatisch vermogen. Kennen het belang niet van privacy en vertrouwen. Is ingesteld en geprogrammeerd. Wat als de senior vragen stelt, die niet in zijn data staan? Wat als de robot verkeerde medicijnen geeft? Wie is verantwoordelijk? Wie is sowieso verantwoordelijk voor verkeerde handelingen en foute inschattingen? Zo maar wat vragen.

Wat moet een senior, die geestelijk 100% is, met een robot als gezelschap? Is dàt de participatiemaatschappij van deze regering? Moet die blikken apparatuur zoon of dochter vervangen? Staat ons dat te wachten? Leg mijn pil dan maar vast klaar.

Oma zit in haar stoel. Wéér geen bezoek. Dan maar op de aan -en uitknop van Robbie drukken. Daar is hij al en klinkt de blikken stem: "Wat wilt u?" De oude dame kijkt hem aan en weet: "Graag soep!" Robbie kijkt in de data en antwoordt: "Met of zonder ballen?" "Met," zegt oma. En het werd nog een heel gezellige (...) middag.

De volgende dag komt kleinzoon. Hij kust oma, kijkt rond en vraagt: "Waar is je maatje?" Oma kijkt hem treurig aan en krijgt nog net over haar trillende lippen:

"Hij wordt vandaag APK gekeurd!"