Column: DIEFSTAL XL

Ik winkel niet graag. Daar heeft mijn vrouw geen boodschap aan. Ze heeft geen rijbewijs en van haar centen kochten we net een spiksplinternieuwe auto. Dus val ik nu onder de chantabele noemer "Ik ga niet sjouwen, kop dicht, rijden"!

Met de blik op oneindig en de hersens op automatisch, sjok ik achter haar aan in onze super XL. Ik voel me als een bejaarde achter de rollator. Een tegendraadse symbiose van mens met winkelwagen. In gewoon Nederlands: "Ik hang lusteloos voorover".

Ik krijg een taak. Ook al geen zin in. Ik moet aankopen scannen. Dat lukt dan weer niet. Mijn vrouw kijkt me misprijst aan. Ze grist het apparaat uit mijn handen en keft: "Op akkoord drukken, eikel!"

Ik scan de mij aangereikte artikelen met de routine van een NS conducteur. Voor mijn vrouw is dat niet voldoende. Met schuine blik loert ze op het schermpje en weet al na tien seconden: "Twee komkommers en niet één!"

Plichtmatig scan ik de inkopen. Kat in 't bakkie. Geen moer aan. Bliep en hup de wagen in. Ik kijk op mijn horloge. Ook dat ziet mijn vrouw. Ze reikt de kaas aan en zuigt tegen mij, die de hele dag niets doet: "Druk zeker?"

Het eind van onze shoptour. Blij toe. Ik plaats de scanner in een gleuf en staar in het oneindige. Mijn vrouw rekent af. Dan meldt zich een blonde dame. Ze kijkt me vriendelijk aan en vraagt: "Mag ik u even controleren?"

Ik schrik wakker. Ze vraagt weer of ze me mag checken. Ik kijk haar verward aan. Oh, ze wil de boodschappen nazien. Ik vind mezelf natuurlijk de leukste van ons dorp en kan het dan ook niet laten om te antwoorden: "Mij nakijken? Ik heb suiker, meer niet!"

Die humor gaat geheel verloren. Ze duikt met een apparaat onze wagen in. Ze doet maar. Ben het er helemaal mee eens. Er wordt gejat bij het leven. Dat krikt de prijs voor de welwillende klant omhoog. Dus, prima.

Ze duikt weer op uit ons wagentje, kijkt me schuin aan en zegt de woorden, die nog in mijn hoofd echoën: "U hebt een artikel niet gescand!" Ik kijk haar verbijsterd aan. Ze gaat vriendelijk verder met: "Ik wil uw hele wagen even nazien!" Ik schaam me een natte XL slip.

Mijn vrouw kijkt me aan. Ze zwijgt. Dat zegt genoeg. De keurige klantvriendelijke dame velt het onontkoombare vonnis: "U hebt de seranoham niet gescand!" "Klasse", zucht mijn vrouw.

Ik, gepakt op diefstal. Ik weet niet waar ik kijken moet van ellende. De dame handelt het professioneel en correct af en weet nog: "De volgende twee keer wordt u weer gecontroleerd!" Ik heb TBA, Ter beschikking Appie!

In de auto is het ijzig stil. Dan zegt mijn vrouw: "Zie het voor me. Jij tussen de verkrachters, criminelen en Holleeder in de bak. En dan vragen ze waar jij voor zit. Ik hoor het je al zeggen!"

Voor diefstal.

Van een onsje seranoham!