KOTSMISSELIJK

Val met de deur in huis. Doodziek. Kotsmisselijk. Dat geëmmer over 'de vrijheid van meningsuiting'. Is een eigen leven gaan leiden. Ontspoord en ontdaan van wat het in de kern eigenlijk is.

Politici, journalisten en een substantieel volksdeel braken het als een woorden waterval uit. Kom niet aan 'onze vrijheid van meningsuiting'! Dagelijks terugkerend item. Repeterende breuk van meningen, ontdaan van een evenwichtige afweging en rationeel onderbouwde strekking. Via verstandeloos getwitter stort debiel Nederland zich op het verspreiden van klinkklare onzin en zwak sociale filosofietjes. Hun vrijheid van meningsuiting vertaalt zich in stompzinnig, ridicuul gemekker uit de categorie: "Gore klootzak", "We weten waar je woont" en "Waar je kinderen op school zitten!"

De vrijheid van meningsuiting wordt echter hevig verward met onfatsoen. Wat Wilders doet, lijkt op vrije meningsuiting, maar is allang de grens van het betamelijke voorbij. Geloof me, het is schoppen om te schoppen. Shockeren is niet langer middel, maar doel. Koren op de molen van veel kritiekloze volgers. Lieden, die geen zicht hebben op de onderliggende gedachten. Die niet het vermogen hebben om de gebruikte woorden en stijl te doorgronden naar waarheidsgehalte en alternatieve invalshoeken.

Politici zijn vaak laffe trendvolgers. Hebben een feilloos gevoel voor wat de burger wel, en vooral niet, aanspreekt. Het schoppen van de PVV levert Wilders wel degelijk stemmen op. Hèt moment dus, dat een aantal politici fatsoen inruilt voor een koers, die hen eigenlijk tegenstaat, maar hen door de campagnestrategen wordt ingefluisterd ("We rukken naar rechts").

Vrijheid van meningsuiting en onfatsoen leven op voet van oorlog. De scheidingslijn is mistig door het klakkeloos en angstig volgen van de hardste schreeuwers. Door burgers en een deel van de politici. De omstreden tentoonstelling van Mohammed cartoons wil Geert binnen ons parlement halen. Waarom? Doel? Provocatie, beledigen en krenken. Wilders zorgt er voor, dat de partijen weer stelling moeten nemen. Tegen, dan worden ze weggezet als lafaards. Voor, dan krijgt Geert weer zijn zin en worden onze volksvertegenwoordigers slaafse volgers, zetbaasjes van de PVV.

Deze provocatie kan zelfs leiden tot ernstige schietincidenten en aanslagen. Ben ik nu een angsthaas, die op laffe wijze naar de pijpen van terroristen dreigt te dansen? Nee, helemaal niet. Ik ben een realist die goed weet dat er momenteel gehersenspoelde zielen ronddolen, die voor een bloedbad kunnen zorgen, waarbij onschuldige volwassenen en kinderen aan flarden kunnen worden geschoten.

Is de provocatie van een politiek leider dat waard? Nee, nooit! Toegeven aan terreur moeten we zeker niet. Hen uitdagen, ophitsen en tarten is zinloos. Kan slechts leiden tot diep menselijk leed en onverteerbaar verdriet. Er tegen vechten moet wel. Internationaal met een gezamenlijke aanpak.

Vrijheid van meningsuiting en onfatsoen zijn voor velen gelijk. Zeker voor de blonde leider en zijn fans. Ik doe er niet aan mee. Ik, een lafaard? Pardon? Nou, vooruit, eenmalig dan. Met de gedachten aan het meest gebruikte woord van de afgelopen week:

Fuck de provocatie en het onfatsoen!