Column: ZORG(ELIJK)

Maanden terug haalde ik uit naar beleidsprutsers van de zorg. Ik gaf aan, wat me dwars zat. Ouderen moeten langer thuis blijven en u en ik moeten daar maar tijd voor vrij maken. Ik schreef, dat dit vaak niet mogelijk is. Eigen banen, druk, kinderen en afstand. Bovenal geen vakkennis, die het gedegen, verantwoordelijk verzorgingshuis personeel wel bezit. Een overheid, die decennia werken als credo had, maar ons nu thuis wil hebben om op de ouder(s) te letten.

Schrappen van cruciale verzorgingshuizen als onbezonnen bezuiniging. Tot hier mijn oude tekst. Wat me nu ontzettend dwars zit is de schandalige uitvoering en het zwijgen van de verantwoordelijken. Niemand erkent schuld, geen beleidsmaker heeft het schaamrood op de kaken. Politici, óók 50+ en zelfs omroep Max zwijgen. Ik niet! Heb niets in de melk te brokkelen, maar kan mijn mond niet houden. Lees kranten, opiniebladen, zie journaals en nieuwsrubrieken. Daarbij heb ik gezinsleden, die precies weten wat er in de zorg speelt.

We werden opgeschrikt door berichten, die allen aangaan. Er meldden zich verontrustend meer ouderen met vaak ernstige verwondingen in ziekenhuizen. Breuken en hoofdwonden. Ouderen, die daar heel erg van streek door raken en het laatste restje zelfvertrouwen zien vervliegen. Een aantal moet (definitief) door naar verpleeghuis. Tel uit je winst!

Artsen in hospitaals zijn unaniem. Het komt, omdat ouderen te lang thuis blijven. Weinig of geen dagelijks toezicht krijgen en met de eenvoudigste handelingen grote risico`s lopen op vallen of erger. Artsen luiden de noodklok. Plots een tweede bericht. Nu meldden de brandwondencentra een duidelijke stijging van bejaarden met ernstige brandwonden. Ook deze artsen geven een sluitende verklaring.

Veel ouderen gaan thuis gevaarlijk om met vuur, kokend water, gas en rookgerei. Met ernstige gevolgen voor hen (+ de buren) en hun familie. Wat ik nu mis zijn de reacties vanuit de politiek, vanuit groepen, die daar medeverantwoordelijk voor zijn. Het blijken drie aapjes: 'Horen, zien en (vooral) zwijgen!'

Ik erger me er dood aan. De partijen stortten zich pas geleden als uitgehongerde hyena`s op een staatssecretaris en minister. Terecht. Maar er zijn veel wezenlijker zaken, zoals de levensbedreigingen voor ouderen, die noodgedwongen thuis moeten blijven. Onheil, dat uit alle hoeken kan komen. Gevaren, die er ook zijn in verzorgingshuizen. Zeker, maar daar loopt gekwalificeerd personeel, dat stelselmatig controleert en er voor zorgt, dat de ouderen niet dagen alleen 'rondscharrelen'.

Personeel, dat vreemde of risicovolle gedragingen aankaart en benoemt. Dat een luisterend oor kan geven aan hen, die iets kwijt willen. Dat in geval van nood adequaat kan handelen. Personeel, dat een praatje kan maken mits de overheid dat conform markt en management niet reduceert tot exact 1 minuut en 3 seconden.

Met al deze onheilstijdingen vanuit de ziekenhuizen mis ik kritische vragen. Debat, dat beleidsmakers op het matje roept. Waar ze zich moeten verantwoorden voor het wanbeleid. Voor hun roekeloze bezuinigingsstrategie, die 100% zeker onnodige doden tot gevolg zal hebben. Ik hoor niets, lees niets en merk niets. Of, schaamteloos:

Zoals die ouden zongen, zwijgen nu de jongen!