Ronald Lamping.
Ronald Lamping.

BLAUW BEKKEN

Columns 82 keer gelezen

Geinig reisje gemaakt. Buenos Aires-Patagonië-Chili. Wel vermoeiend. Seconden voor start iemand onwel. Wachten. Dan 14 uur vliegen. Extra tanken in Sao Paulo, Brazilië. Wachten. En wij maar blèren: "Gaan op vakantie om uit te rusten!"

Buenos Aires is Madrid, Kuala Lumpur, Shanghai of noem maar op. Plaza de Mayo met dwaze moeders is beladen. Alles ademt Evita Perron uit. We staan bij haar graf. Weggemoffeld tussen pompeuze monumenten. Don't cry for me Argentina; mooi wel. De situering van haar graf is gênant.

Vlucht naar Ushuaia! Meest zuidelijke stadje op aarde. Zon schijnt, maar koud. Wel lente! Dichterbij Zuidpool kun je niet komen. Een bord laat het weten: "Ushuaia, fin del mundo!"

Zo voelt het ook. Boottocht in kille contreien. Je neus vriest er bijna af. Dikke jas, das en handschoenen. Een druipneus en bevroren oren. Toch op dek voor foto`s van vette zeehonden. Bar koud en dat is dus onze zomervakantie.

Door Andes naar Chili. Chileense douane glorieert in de schijnwerper. Streng kijkt hij me aan. Dan volgt een handeling, waarvoor is doorgestudeerd. Cum laude geslaagd, want hij zet de stempel zonder vlekken. Ik mompel: "Goed gedaan, jochie!". "Si", antwoordt de studiebol.

Het absolute hoogtepunt. Googelen. Even doen! De mooiste gletsjer op aarde, Perito Moreno. Rond de 5 km lang en 60 m hoog. Zelfs mijn bek viel geluidloos open. Zegt alles. Onvoorstelbare hoop ijs vlak voor je snufferd. Zo mooi, indrukwekkend, verbluffend. Nogmaals, even googelen, dan begrijpt u het precies.

Constant het geluid van 'onweer'. Dan breekt ergens in die 5 km het ijs met een onheilspellende knal. Natuur op zijn fraaist. Plots breekt een enorm stuk af! We staren er versteend naar. De vergelijking met Grand Canyon, Indonesische terras sawa`s in alle tinten groen of Canadese Rocky Mountains speelt op. Allemaal mooi, maar deze aanblik zet zich zelfs bij ernstige staar vast op netvlies

We varen er ook nog langs. Dik 60 meter ijs waar je tegen op kijkt. Maakt je klein. Normaal ben ik thuis bij sneeuw van 2 cm of wat ijzel dagen van de leg. Ik haat het. Deze reis geeft een lesje in de ware proporties van winterse malheur.

De kleuren. Door zonlicht, ijs en water hangt er een onvoorstelbare blauwe gloed over het ijs. In alle denkbare tinten blauw. Die kleur verandert om de paar seconden. Of ze de gletsjer eigenhandig gefotoshopt hebben, terwijl je zelf al blauw ziet van de kou.

Tenslotte nog een wandeling (trekking) gemaakt over gletsjer. Toegestaan t/m 65 jaar. Geen dispensatie. Ik mag nog net. Grote ijzers onder schoenen, klauteren met gidsen en link afdalen. Ongekend mooie blauwe tinten ijs als sprookje om je heen. Spierpijn.

Kort met zoon gebeld of alles oké is. Geen overbodig geklets of gekeuvel uit de categorie 'Linda'. Hij neemt op met een onvermijdelijk "Daar is mijn dwaze vader" en meldt een reclamebord in de Damlaan met zijn naam. Lekker boeiend in de Andes.

Terug in Buenos Aires eten we wat. Of we dessert wensen? Mijn vrouw kijkt me aan en weet wat ik ga zeggen. Stel haar niet teleur en laat de ober weten:

"Ik, geen ijs meer!"

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant