Ronald Lamping.
Ronald Lamping.

Column: HERRIE

Columns 176 keer gelezen

Gelukkig nieuwjaar! Eerste woorden in 2016. Van korte duur. Herrie in de tent. Gaat journaal niet halen.

Wel lastig. Vergelijking met een loopgravenoorlog snijdt hout.

Ken mijn vrouw 45 jaar. Daarvan 40 getrouwd. Dan ken je elkaar. Weinig tot geen ruzies. De jaren maakten ons wijzer. Overzien alles beter, en scherpe kantjes zijn zo bot als een versleten padvindersmes.

Waarom ga ik dan toch in de fout? Moment van zwakte? Weet het niet. Mijn toch befaamde tact in moeilijke situaties bleek zoek.

Stom, want anders zeg je niet plompverloren na het eten: "Zullen we een nieuwe tv met soundbar kopen?"

Dat werkt niet bij mijn vrouw. Zij doet de centjes. Bemoei ik me niet mee. Geld interesseert me niets. Ik slaap, eet, drink en reis de wereld rond. Financiën regelt mijn vrouw. Al vier decennia. Als zij minister van financiën was, weinig crisis en een blakend V&D.

Ze kijkt me aan. Iedere man weet wat er komt. Haar antwoord laat geen seconde op zich wachten. Ze veegt haar mond af en zegt: "Nieuwe tv? Hij doet het toch nog!"

Dat slaat de onderhandelingen meteen dood. Ja, hij doet het nog! Weet ik ook wel. Er zijn echter toestellen met meer mogelijkheden. Ook ons geluid is pover, vandaar die soundbar.

Ik voel meteen irritatie. Zeker als ze lachend weet: "Ik ruil jou toch ook niet in voor een vent met meer mogelijkheden?"

Ik baal. Niet van haar opmerking, die kan ik hebben. Haar toon. Al die jaren hebben me één ding geleerd. TV en geluidsinstallatie gaan er komen.

Mijn vrouw gaat er uit gewoonte even hinderlijk voor liggen. Zeg maar, dat ze de rijweg naar de winkel eerst even voorziet van een rood kruis.

Ze lanceert nog een laatste aanval. Ooit waren we in het Krugerpark op safari. Zagen we vlak voor ons een cheeta naar de keel van een impala vliegen.

Zo zitten wij aan de eettafel. Zij de cheeta, ik de impala. Zij bijt door en sart: "Wat moet dat kosten dan?"

Ik heb alles al bekeken. Weet precies wat ik wil. Ik opper een tv van 50 inch. Zegt haar niets. Als ik het uitleg kijkt ze me verbaasd aan. "Zo groot?", sneert ze, "die kop van Van Gaal?"

En of me dat al niet ergert, bijt ze nog even door: "Wat is dat, een soundbar?"

Opnieuw uitleg. Ze haalt haar schouders op. Ze wil dan zeggen, dat dit flauwekul is. Ik laat het even sudderen als sukadelapjes.

Zij denkt na en ik raak minder snel geïrriteerd. Al zo lang samen, kan uittekenen wat er nu komt. Fout!

Ze begint zelf en zegt: "Wil je die narigheid nog steeds?" Ik knik, als een kwijlend hondje met de tong op mijn knieën en voel de zege.

"Goed", zegt ze, "je gaat je gang maar!" Over en sluiten? Nee, want ze zorgt zelf voor de uitsmijter: "Dan meteen de kast er uit en samen op zoek naar een modern dressoir! Samen, dus!" Ik knik.

Als de nek van de impala

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant