MOORD

Iedereen kan moorden. Hangt af van omstandigheden. Vaak gehoord statement van criminologen en rechercheurs. Ik begin erin te geloven.

Onze aankleding is modern. Geen tierelantijnen, engeltjes of portret van snotneus met traan. Aan onze wand een futuristische zeefdruk van een zwarte (geen etnische profilering) jazzband, dat we kochten in New Orleans.

Onze kast is echter verouderd. Met beeldbuis tv gedeelte en bar. Achterhaald. Naar Woonboulevard in Zoeterwoude-Rijndijk. Zien een modern wit dressoir in winkel G. en sluiten de koop. Wachttijd 4 maanden. Moeten die bomen nog gekapt worden?

Hoor lang niets meer dus zelf bellen naar klantenservice. Vertraging in fabriek. "Waarom belt u mij dan niet", vraag ik. Het antwoord is slecht gelogen: "Hoorden het net vanochtend!" Ik belde op maandag 9:00 uur. Bericht van vertraging kwam net binnen. Tuurlijk!

Weken passeren. Stilte! Ik weer bellen. Nogmaals weken uitstel. Krijg er de pest in en sneer geërgerd: "Waarom belt u mij niet?" De klantenservicegleuf heeft een cursus gevolgd en gaat over op tactiek 2. Moet je bij mij nooit doen!

Ze kwijlt: "We hebben u twee keer gebeld!" Ik bijt haar toe: "Gelogen. U hebt twee keer terug(!) gebeld. Is heel iets anders!" Met gif vervolg ik: "U had mij moeten bellen, dat er moeilijkheden waren en hoe u dat oplost!" U reageerde slechts op mijn telefoontjes. Klantenservice, begrijpt u? Service aan klanten!"

In gedachten zie ik haar zitten met de middelvinger omhoog en klagend kijken naar een collega. Er volgt tenslotte witte rook. Kast komt er eindelijk aan. Gleuf noemt een datum, juist op de dag dat we uit Amerika komen. Gaat dus niet. Dan wordt het maandje later. Ik ontplof en voel iets crimineels opkomen.

Maand later? Terwijl er al maanden vertraging is? Dacht het niet. Service, weet u nog! Ze draait, slikt en gaat over op cursus les 3. "U komt om 9 uur `s ochtends uit Amerika. Bezorging na 13:00 uur. Gaat u dat redden?"

Ik stem maar toe. Geen zin om nog een maand te wachten. De afloop? We staan om 9:15 uur op Schiphol en mijn mobiel gaat. "We komen er aan hoor", klinkt de bezorger enthousiast. Ik ben vies, zweterig, stink na 12.00 uur vliegen en zucht diep. Ik zeg gelaten, waar we staan en dat we er aan komen.

Terwijl we thuis de koffers aan het uitladen zijn, komt de bezorger aanrijden. Ik kijk hem glazig aan en mompel slechts: "Mooi!" Man kan er niets aan doen. Kast wordt uitgeladen, terwijl we letterlijk met de koffers in onze handen staan. Afspraak was later in de middag. Tja, klantenservice winkel G.!

Staat mooi, maar laden lopen aan. Ik weer bellen. Mijn hartsvriendin van de klantenservice weet raad. We plannen u in over drie weken. Ik krijg moordneigingen en sneer snoeihard, dat dit niet gaat gebeuren of ze helemaal belazerd is?

Maanden te laat, verkeerde tijd bezorgd en dan nogmaals weken wachten op een eikel met een schroevendraaier. Hij komt nu eerder. Verstandig besluit van gleufje. Weet u waarom?

Anders hadden we nu al een lijk in de kast!