KLAAS EN DNA

Daar is ie. Met hoorngeschal binnengehaald. Klaas Tigelaar, burgemeester van beroep. Welkom, aangenaam kennis te maken. Voerde Klaas plagerig op in eerdere column. Tijd om Klaas serieuzer langs de meetlat te leggen.

Het woord 'uitdaging'. Klaas gebruikt het als binnenkomer: "Een nieuwe uitdaging". Het woord uitdaging wordt dagelijks door duizenden gebruikt. Floept er vaak zomaar uit. Zelfs bij een nieuw recept in de keuken hoor je: "Een uitdaging".

Heeft iets episch, eerzuchtigs. Begrijp vaak niet, dat mensen het gebruiken. Van Dale Groot woordenboek verklaart: 'Uitdaging is iets doen, dat je niet eerder deed of kon'. Klaas was jaren burgemeester. Weliswaar niet hier, maar om iets dan uitdaging te noemen? Noem het dan een frisse nieuwe start. Maar goed, er zijn zelfs softies, die een cursus bloemschikken tot uitdaging promoveren.

Dan eerste puntje 'ho, stop!' Klaas zal weten, dat hij niet langer het opperhoofd is van een idyllische agrarische gemeente als Oud Beijerland. Daar was misschien de druk op de ketel minder sterk. Bij ons heerst meer een 'grote-stad-mentaliteit' en dan moet je weten, wat je zegt.

De prille bureauchef zegt: "Ik heb begrip voor ieders standpunt". Link. Begrip staat voor waardering, erkenning of voorstelling. Hij voegt er nog wel aan toe, dat men open moet staan voor elkaars dilemma`s om tot een oplossing te komen. In principe juist. Toch, pas op, Klaas!

Met die (in) stelling gaat Klaas het niet redden. Neem (voorbeeldje) het tuig uit Zaandam. Grote bek van nietsnutten, die goedwillende burgers lastig vallen en bedreigen. Die zich, net als vele soortgenoten, misdragen, maar hun grote bek vol hebben met het enige woord, dat op hun leesplankje stond, respect.

Als ik Klaas goed begrijp ("Ik heb begrip voor ieders standpunt") zet hij de excessieve asociale houding van dit gajes niet meteen weg, maar laat hij ruimte over voor "een goed debat". Nou, Klaas, dan kan ik je meteen uit je dorpse droom helpen. Als je dit soort geteisem wil temmen met een gesprekje ("Respect, man, weet je!") , clubhuis of buurtvaders, dan heb je wél terecht gesteld, dat dit een uitdaging wordt.

Klaas zal zich de mores van de randstad snel eigen moeten maken. Oud Beijerland is geen gehucht. Toch zal Klaas moeten beseffen, dat hij het bij ons niet redt met de mentaliteit van Het Dorp van Wim Sonneveld. Plastisch, hier geen 'tuinpad van mijn vader', maar de A4.

Ik ga Klaas helpen. Hij zegt: "Leidschendam ,Voorburg en Stompwijk verschillen, maar iedereen (iedereen?) wil één geheel, één DNA uitstralen". Meneer Tigelaar, ik mag niet generaliseren, maar er is geen groter verschil dan de heersende mores in de drie kernen.

Neem Voorburg en Leidschendam. Bakfietsbabes versus groetentuintjes, foie gras versus broodje bal, Herenstraat versus Action. Stompwijk ligt én staat er letterlijk bij beide lichtjaren vanaf. Gaat nooit één worden. Nooit! Niet proberen, Klaas. Al lijkt het een uitdaging.

Want Klaas, je weet waar DNA bij ons voor staat.

Dit Nooit Ambiëren.