GREEN NADINE

De kleur groen. Onbetrouwbaar kleurtje. Rood heeft dat dubieuze ook. Rood, kleur van de liefde. Kusje, kusje, aai, aai! Krijg je echter bonje en volgt er, pats een mep, dan loop je met een bloedneus. Ook rood, begrijpt u?

Terug naar groen. Waar denkt u aan? Stoplicht? Kikker? Militair of nooduitgang? Kies maar. Groen staat voor zoveel. Neem het woord, groentje. Nieuwkomer. Melkmuil met vlekken in de nek van stress.

Is onze wethouder Nadine Stemerdink eigenlijk een melkmuiltje? Geen idee. Ze opent weleens wat. Ja lachen, dat doet u ook. Ha ha! De voordeur, thuis. Wat flauw. Laat grappen nou maar aan mij over. Ieder zijn taak, of wilt u dertig jaar lang wekelijks een column schrijven? Maak me niet boos.

Nadine Stemerdink lijkt een vrolijke tante. Ken haar niet, nooit gezien. Op foto`s lacht ze altijd breeduit. Weet niet waarom, maar ik zie haar zo achter een oliebollenkraam staan. Vrolijk babbelend met de klanten en tenslotte de hamvraag: "Poedersuiker?"

Mevrouw Stemerdink is wel van de superlatieven. Haar stembanden staan in cruise control, standje overtreffende trap. Ik lees over "ongelooflijk trots op resultaten, spannende dossiers, grootste winstpunten en een imposant nieuw winkelcentrum". Ik proef, dat ze die nieuwe naam (net als ik) belachelijk en over de top vindt. Kan me vergissen.

Ze heeft een nieuw speerpunt. Dus schiet ze wederom dwangmatig in de hoogste versnelling. We (Ja, u ook!) doen mee aan de strijd om de titel 'Groenste stad van Nederland'. Geinig, maar Nadine weet weer geen maat te houden en heeft het plots over "ik heb een topsportmentaliteit". Dus, alleen de zege telt.

Green Nadine (roepnaam Grenadine) wil winnen en daarom wijken groener maken. Dus schiet ze in de hoogste versnelling. Het is geen gewoon werk, maar……een uitdaging! Wil haar even uit de droom helpen. Uitdaging staat voor 'sterke stimulans om goed te presteren'. Een tweede betekenis luidt, echter: 'Een daad gericht op het ontlokken van reacties'. Nou, meid, daar komt ie!

De wijk waarin ik woon, is groen genoeg. Het onkruid tussen de tegels staat al zo hoog, dat ik slechts via mijn TomTom de voordeur vind. Het onderhoud is puin. Natuurlijk niet de schuld van de mannen van de groenvoorziening (toepasselijke naam), maar van degene die hen moet aansturen. Bent u dat of uw collega Kist van (ja, ja!) GroenLinks? In mijn wijk, GroenLinks én Rechts én Voor én Achter.

Nu (winter) staat het onkruid niet hoog. Moet u en uw collega van GroenAlom, eens in de zomer komen. Tussen de tegels, rondom rioolputten en tussen de treden van de trap om bij mij op de dijk langs de Starrevaart te komen. Armoedig en (in uw groteske stijl) deplorabel.

Onderhoud van groen tussen tegels is al decennia bedroevend. Vroeger kwamen de heren iedere week. Nogmaals, personeel doet hun uiterste best. Het beleid faalt jammerlijk. U wilt de groenste gemeente worden. Grote winstkans met dat onkruid! Doe graag mee. Hoe?

Door me nu al groen (en geel) te ergeren!