Door: Ronald Lamping.
Door: Ronald Lamping.
COLUMN

TWEE PS!

Column 346 keer gelezen

Syrië, bootvluchtelingen, kinderporno. Ons nieuws. Inclusief kinderarbeid, waardoor u misschien rondloopt in een besmet kloffie. Maakt geen moer uit. Wij hebben eigen problemen. Weg met 3JS. Tijd voor 2 PS. Paay en Plasseks.

Stop; niet de krant dichtslaan. Schrijf nauwelijks over Paay en haar bejaardenseks. Uitgekauwd. Wist niet eens wat het inhield. Wil iets anders zeggen. De teloorgang van uw generatie. Mijn generatie.

We strompelen van dieptepunt naar dieptepunt. In een tijd, dat we geacht worden goed ontwikkeld te zijn. Internet brak grenzen van het haalbare open. Van regionaal naar mondiaal. De medische wereld doet ons versteld staan. Hoe kan het dan, dat een land dagen gniffelt om plasseks van Paay?

Hoe ver is een generatie afgegleden? Dat we snolletje Samantha van der Plas (Plas, tja?), alias Barbie, een mediapersoonlijkheid noemen?

Dat we containers met knipsels hebben over Sylvie, Rafaël, Sabia en kliek. Dat we Andy van der Meijde, voormalig voetballer, tenslotte kapot aan drugs en drank, een goed betaald podium geven?

Wíj groeiden op in een andere tijd. Niet beter, wel anders. Cognitief waren we nog volop in ontwikkeling. We waren niet dommer, maar kregen nog niet de handvatten en instrumenten aangeboden om te doen, wat de huidige generatie wél krijgt aangereikt.

Het was er vast, maar ik zie nog niet direct de krantenkop voor me met: 'Trea Dobbs gefilmd met plasseks!' Kunt u het zich voorstellen? Trea! Zo van 'Ploem-Ploem Jenka, effe plassen, voilà!' Past niet, gaat niet.

Ria Valk niet met "Plas je echt nog voor mij Rocking Billy", Anneke Kreun-Low niet met "Brandend zand, ik moet plassen, heel amusant" en Karin Kent ook al niet met haar Knokkefestival deuntje "Plas jij de hele nacht voor mij, ik plas het liefste voor jou, maar wat doe jij?" Oké, bij Bonnie St. Claire rijst er enige twijfel.

Ben niet naïef, zeker niet. Tuurlijk gebeurde er ook in onze jeugd stoute dingen. Zo oud als de mensheid. Het bleef alleen privé. Hét verschil. De sociale media hebben bij velen alle remmen losgegooid. Het moet toch kunnen, dat kleingeestige toontje met meer taalfouten dan woorden.

Dolblij, dat wij opgroeiden in een tijd, dat we niet hoefden te luisteren naar de Zangeres zonder Naam, die ons liet weten: 'Ach vaderlief, toe plas niet meer" of Mieke Telkamp met haar onvolprezen: "Waarheen leidt de straal….?' Daarbij hoor ik Corry en haar Rekels het nog niet zo snel hebben over 'Plassen is voor jou te laat….!' Om er letterlijk aan toe te voegen: 'Ik kom niet meer!' Die stoute Corry, toch.

Nee, Corry zong gewoon, huilen is voor jou te laat, ik kom niet meer. Eerlijk, recht door zee, niet vulgair. Ik word er wel wat droevig van. Zeespiegel stijgt, moreel kompas daalt. Dan verzuip je in drek.

Wij genoten van 'Toen was geluk heel gewoon'. Het zal toch niet zo zijn, dat onze (achter-achter)kleinkinderen later naar een equivalent gaan kijken en juichen: "Hoi, hoi, vanavond, opa!"

"Toen was plasseks heel gewoon!"

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant