Door: Ronald Lamping.
Door: Ronald Lamping.
COLUMN

VOLTAREN

Column 514 keer gelezen

Last van mijn rechter SI-gewricht. Pardon? SI-gewrichten? Zeker, links en rechts van het midden in de onderrug. Verkeerde draai of beweging en ik ben getransformeerd van kwieke 67-plussers tot krakkemikkige ruïne. Opa Occasion, wrak van de maand.

Kan dan niet zitten, nauwelijks lopen en moeilijk liggen. Geen stand is haalbaar. Loop of ik constant moet bouten. Krom, met achterwerk in een hoek van 90 graden. Dan ga je niet graag winkelen of over straat.

Al jaren last. Soms gaat het maanden goed. Het kómt, vroeg of laat. Iets verkeerd oprapen, te zwaar tillen of wat voor belastende beweging dan ook. Kan dan weinig meer en val volledig onder de mantelzorg van mijn vrouw, die er toch weer een zekere lol van inziet: "Moet ik je billetjes afvegen?" Amsterdamse humor. Niet leuk, dus.

Nu is er Voltaren! Als manna uit de hemel. Hét antwoord op mijn pijnlijke martelgang. Voltaren, gelijk een plensbui van Klavertjes vier. Voltaren, als een kist vol hoefijzers, zes kilo konijnenpootjes (dat is die hele vreselijke familie van die brave Nijntje) en tien vetgemeste Boeddha's. Halleluja!

Ben opgelucht! Kijk gefascineerd naar de reclame. Jonge vader komt gesloopt uit bed. Hij kan zich nauwelijks bewegen. Zijn vrouw ziet het tafereel aan. Dit is niet best.

Haar man, net dertig, wankelt met een van pijn vertrokken gezicht door de kamer. Zie de vrouw denken: "Uitvaartverzorger bellen of even wachten?"

Dan is daar Voltaren. Uit het niets duikt de tube op. Later die dag zien we vader thuis komen. Kwiek stapt hij uit de auto en dan komt het! Aanvankelijk goed voor de sloop. Nu pakt hij moeiteloos de kinderfiets op, die zijn aso zoon liet slingeren. Voltaren, bedankt.

Ook zie ik via de reclame een oma strompelen. Zes plankjes, acht spijkers, een bak slechte koffie en een plak kleffe crematoriumcake en weg is de pijn. Oma staat op het punt om wankelend Pia Dijkstra`s hobby 'voltooid leven' te omarmen. Maar dan….!

Oma vindt met haar laatste restje energie een tube Voltaren. Ver over de datum, maar dat is oma tenslotte ook. Ik staar geobsedeerd in ultra HD naar mijn kijkdoos. Het oude wijfie begint met haar broze hand wat Voltaren op haar klotsknie te smeren.

Dan vindt het achtste wereldwonder plaats. In oma`s slaapkamer ontspruit zich een kersvers Lourdes. Daar kan Maria Magdalena nog een punt aan zuigen.

Ik heb nu ook weer wat last. Niet zo erg als gewoonlijk. Wel hinderlijk. Voel een uitstraling naar rechterbil en dijbeen. Loop wat moeilijker en kan niet lang zitten. Is te doen.

Mijn vrouw, die zich volslagen misplaatst de reïncarnatie van Florence Nightingale op aarde voelt, zuigt: "Wat dacht je van dat gekochte tubetje Voltaren?"

Ze wrijft me in. Na een rotnacht sta ik op. Pijn en stijf. Vraag me vertwijfeld af waarom dat de schijndode omaatje wel tot leven kwam en ik niet. Mijn vrouw duidt het trefzeker!

Omdat jij je van alles laat aan-smeren, eikel!

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant