Kees van Gijtenbeek

Voorburg - In Voorburg en omgeving wordt de familie Van Gijtenbeek vaak in één adem genoemd met het gelijknamige loodgietersbedrijf dat vroeger aan de Loolaan was gevestigd. Vader Wilhelm Johann kwam daar rond 1935 wonen met zijn vrouw en drie kinderen. Eén van hen is Kees, die zijn vak als loodgieter lang achter zich heeft gelaten en inmiddels volop bezig is met het archief van het bedrijf.

Door F.J.A.M. van der Helm

Kees van Gijtenbeek kwam in 1942 ter wereld in het oude ziekenhuis Anthoniushove aan het Oosteinde. Hij werd verlost door vrouwenarts Jan Bijloos, die hij later tijdens zijn werkzame leven als loodgieter in het ziekenhuis frequent tegenkwam. Telkens wist de arts te melden: "Ik heb je gehaald!". Dus het prille begin van zijn leven is goed gedocumenteerd gebleven. Hij kwam als vijfde kind van het gezin in de oorlogsjaren ter wereld. Het loodgietersgezin kwam de oorlog goed door, want vader hield steeds werk en wist ook aan eten te komen via ruilhandel. Zo betaalde hij een paar mud aardappelen met wastafels.

Van Gijtenbeek heeft tevens een boeiende interesse in de geschiedenis van Voorburg. Verschillende boeken over de familie worden tevoorschijn gehaald en ook de bekende stamboom komt op tafel. De familie begint met een Aart wiens geboorte aan het einde van de 16e eeuw wordt geplaatst te midden van ons land. Overgeleverde plakboeken van zijn tante verlevendigen zijn verhaal. Opa Van Gijtenbeek (1868-1955) was geboren in de pas gebouwde Haagse Schilderswijk, doch vertrok naar Duitsland om zich verder te bekwamen in zijn stiel. Hij bewerkte plafonds en was een ware decorateur. In Dortmund kwam Wilhelm Johann in 1899 ter wereld, de vader van Kees en oprichter van het latere loodgietersbedrijf. Door zijn Duitse verblijf heeft hij geleerd wat degelijkheid is of beter gründlichkeit, zoals de Duitsers het noemen. In zijn loodgietersvak zou vader Wilhelm daardoor een beleefd en gerespecteerd loodgieter worden. Diezelfde degelijkheid is ook bij Kees terug te vinden. De overgebleven administratie van het bedrijf is zorgvuldig opgeslagen in vele tientallen ordners, klappers en mappen. Bonnetjes, rekeningen en offertes liggen allemaal nauwkeurig geordend in Kees' archief. Er wordt niets weggegooid.

Op 14-jarige leeftijd kwam de puber al bij zijn vader in het bedrijf. Hij leerde enkele knechten kennen, zoals Arie Kok en Gerard Kranenburg met wie hij meeging op karwei. Allemaal goede krachten, die het vak verstonden. Enthousiast weet Kees over zijn gedegen praktijkopleiding te vertellen. Een schoolmens was hij niet. Hij wilde vrijheid en had geen zin in onzinnige vakken als Engels en algebra. Het behalen van zijn diploma aan de Delftse ambachtsschool noemt hij een 'krijgertje'.

Hij zag goed in dat het lood alsmaar meer werd vervangen door kunststof. Niet zo verwonderlijk dat hij de alleen-vertegenwoordiging kreeg van het Zwitserse bedrijf Geberit, dat marktleider werd van sanitairproducten. Naast loodgietersbedrijf, werd Van Gijtenbeek ook een toonaangevende groothandel in polyethylene buizen, gevestigd in een pand van drie etages nabij de Hoornburg. Wisseling van de wacht bij het Zwitserse bedrijf zorgde dat Van Gijtenbeek niet langer de alleenvertegenwoordiger bleef. Dit had naast zijn faillissement nog zo'n 25 rechtszaken in de afgelopen 25 jaar tot gevolg.

Tijdens zijn vrije tijd is hij adressenboeken gaan bewerken van Voorburg met tot gevolg een immense verzameling klappers met uiteenlopende gegevens. Momenteel is hij bezig om een telefoonboek uit het begin van de vorige eeuw onder handen te nemen. Hij haalt alle Voorburgse adressen eruit en zet ze op volgorde van de straatnaam. Zodoende krijgt hij een goed beeld van de Voorburgers, maar ook van hun verhuizingen. Het geeft een schitterend overzicht. Zoals vastgoedhandelaar Hilders die aanvankelijk woonde in een klein flatje en in de jaren '70 naar een villa verkaste. Van Gijtenbeek brengt op zijn eigen wijze de Voorburgse geschiedenis tot leven.