Door: Ronald Lamping.
Door: Ronald Lamping.
COLUMN

TOP WEEKIE

Actueel 421 keer gelezen

Midvliet vraagt een live tv/radio bijdrage voor het verkiezingsdebat op (deze) woensdag 7 maart in Het Veur Theater. Mij best. Kom wel even langs. Dan nog deze column. Druk, druk, druk! Gelukkig was het een top weekie. Wel zo gemakkelijk met schrijven.

Neem Humberto, die in tranen uitbarst (ach, gut, jochie toch). Humberto is van de zender gemept. Van gecertificeerde knuffelneger tot treurbuisparia. Dunne grens.

Dooi zette voor Humberto in vanaf nachtelijke tripjes naar Dionne Stax. Veeleisend vrouwtje, dat geen genoegen nam met stiekeme Late Night wipjes. Gezellige (…) familieman Tan lazerde met een knal van zijn zelfopgeworpen sokkel. Zo kan een loopbaan afhangen van één letter. Van sokkel naar sukkel.

Kan met Tan hele column vullen. Toch niet, want daar was Holleeder. Velen worden geliquideerd, Willem niet. Heeft er neusje voor. Willem predikt even schaamteloos als Tan, dat hij een familieman is.

Zie hem niet snel met Pasen eitjes verstoppen. Wel overhemden witwassen. Familieman? Willem vertelde het de edelachtbare. Hoe moet ik dat zien? Willem met zussen naar de huishoudbeurs? "Mag ik proeven?" Nee, toch? Knus minigolven en daarna onbeperkt pannenkoeken eten in pannenkoekhuis 'Lik' of 'Bak?' Twijfel.

Wel verbijstering, dat deze familieman stapels brieven van vrouwen krijgt. Nog niet veroordeeld, maar om Willem als koorknaapje te zien. Lijkt me wat optimistisch. Wat willen die schrijfstakkers? Verkering? Trouwen? Geen idee. Voorlopig deel ik deze aanbidders in bij het oplopend aantal verwarde mensen.

Waarschijnlijk van die softe trutjes, die nog de illusie koesteren om Willem op het rechte pad te prevelen. Zwevende emotiemokkels, die hem met het leggen van kaarten of het lezen van Willems hand, denken te transformeren tot heilsoldaat.

Zachtgekookte eitjes, die in Holleeder eigenlijk het slachtoffer zien. Wellicht zal thuis bij een van die radeloze dames over tientallen jaren klinken: "Wie is toch de man, met enkelband, die op zondag het vlees kapot knalt…..uhhh…snijdt?"

Speciaal weekie. Mies overleed. Een explosie aan herinneringen. Of het me raakte? Totaal niet. Ben niet van valse tranen. Neem het voor kennisgeving aan. Dat kán nu niet meer. Je hoort condoleanceregisters vol te pennen. Dán tel je mee. Ook de onvermijdelijke Martijn Krabbé, die niet kon verkroppen, dat Mies geen 'uitstel van executie' kreeg.

Martijn is van 1968. Hij huilt, dat Mies zijn grote voorbeeld was. Pardon? Haar toptijd liep van 1962 tot 1973. Van 'Open het dorp' tot 'Eén van de acht'. Martijn was toen net 5 jaar. Toch ijlt hij conform het opgefokte sentiment anno nu, dat Mies zíjn grote rolmodel was. Daarbij blèrt het joch ook nog, dat hij haar vre-se-lijk (!) zal missen. Vre-se-lijk!

Het leutert maar wat. Braakt nonsens. Vre-se-lijk missen! Dan lig je wakker, geen eetlust, tegen depressie aan. Trek je je kapot van verdriet terug in de bossen. Alleen? Tuurlijk niet. Met Humberto en geflipte Holleeder bruiden. En familieman Willem Holleeder zelf? Die zorgt voor warme chocolademelk, chippies en een gezelschapsspel. Monopoly. U weet wel.

Ga direct naar de gevangenis en niet langs start!

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant