Door: Ronald Lamping.
Door: Ronald Lamping.
COLUMN

GELUK

Column 405 keer gelezen

Toen was geluk heel gewoon. Wie kent het zalige programma niet? Genieten. De kneuterigheid, het onbezorgde. Dik aangezet, geeft niets. Smullen!

We genoten van simpele radio –en tv-programma's. Tevreden met weinig. Dick van Rijn met Nederland tegen België. Met zijn karakteristieke opening: "Luisteraars, te land, ter zee en in de lucht!" Van Teddy Scholten met haar winnende "Een beetje.." en Theo Eerdmans met assistente Maud, die "Je neemt er wat van mee" presenteerden.

Unieke quiz, waar je duizend gulden kon winnen, waarna je 1 cent terugbetaalde om de kansspelbelasting te ontlopen. Waanzinnig! Natuurlijk, ook zorgen in de jaren 50. Loste je zelf op, niet op de sofa van een zielenknijper. Ook in gezinnen met 10 of meer kinderen.

Bestond er ADHD? `t Zal. Burn-out? Vast wel. Verschijnselen van alle tijden. Werden alleen niet dusdanig herkend en benoemd. Toch, ondanks aanvankelijke armoede tijdens de wederopbouw, leefde men gelukkig en bleek men tevreden met weinig.

Pak een tijdschrift of krant van vandaag. Zet nú de televisie aan. Je gelooft je oren en ogen niet. We zijn uiterst welvarend, hebben 'alles' wat we begeren. Leven vaak in weelde en kunnen ons veel veroorloven. Maar?

Bloemlezing van 4 artikelen, die ik de afgelopen week las. 'Concentreren kun je leren' en 'Zorg voor een sterke aandachtsspier' !? Dan, 'Zo kom je in een positieve flow' en 'Krijg je leven terug zonder pillen'. Ik voorspel u, binnenkort de eerste geboorte, waarbij de baby in het knuistje een handleiding geklemd houdt. Zie het al staan: 'Baby, met bijsluiter, geboren!'

Wat was onze jeugd dan onbezorgd. Tuurlijk, er waren grove misstanden van kindermisbruik door peilloos schofterige viezeriken. Uiteraard werd er gepest. Tóch beweer ik, dat het vaak wat gemoedelijker ging, minder agressie. Een dreun kon je krijgen. Nu schoppen ze net zo lang tegen je hoofd, dat er blijvend letsel ontstaat.

Vroeger dus alles beter? Nee, maar soms wel. Nu weliswaar meer ontwikkelingen, die in ons voordeel zijn, het neigt naar dood pamperen. Nu lees ik weer over het volgende krankzinnige opvoed monster, de stresstest voor kinderen van 1 en 2 jaar. Schiet mij maar lek.

Stresstest voor pasgeborenen. Kinderen kunnen in hun eerste jaar (!) last hebben van chronische stress. Pardon? Nederlands Centrum Jeugdgezondheid (NCJ)gaat vrolijk verder. Ze menen, dat chronische stress bij baby`s kan leiden tot een burn-out op latere leeftijd. Om dit te benadrukken ijlen ze letterlijk: 'We leven op een tijdbom!'

Word ik dus obstinaat van. Nu weet ik toevallig uitstekend hoe je met kinderen om kan en moet gaan. Eigengereide uitsloverij? Zal best, maar ik wéét het wel. Het NCJ meldt, dat veel kinderen aan stress lijden. Door een te grote prestatiedrang. Klopt!

Dat zit niet in kinderen, maar in de bezopen impulsen van opgefokte ouders. Op school, bij sport. Ouders met onredelijke eisen. Uit liefde voor hun kind? Donder op! Ze beschadigen juist hun telg door hun achterlijke onverantwoordelijke hoge eisen, waaraan hun kind niet kán voldoen. Dus wie moeten we per saldo testen? Die kinderen?

Nee, hun ouders!

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant