Door: Ronald Lamping
Door: Ronald Lamping
COLUMN

KERSTSTRESS

Column 482 keer gelezen

Geen last van. Best gezellig, hoor. Koud buiten, warm binnen. Lekker met tijdschrift op de bank. Voor mij voldoende. Ruimschoots.

Vrouwtje is aardig hersteld van voetoperatie. Maart volgt tweede voet. Heeft invloed op feestdagen. 'Made in China'-boom blijft op zolder. Geen doen met zo`n hinkepoot een boom versieren. Ben dolgelukkig als ze weet: "Geen boom dit jaar, toch?"

Doe of ik twijfel en zeg met kilo`s meel in mijn mond: "Lijkt me voor jou wel beter!" Slijm gutst als de Niagarawaterval langs mijn kin. Mijn vrouw weet dat. Wil echter geen bonje met deze dagen. Tegen haar natuur in beaamt ze: "Fijn, dat je er ook zo over denkt".

Heb niets met deze dagen. Zie op tv reclames over enge families, die opgedirkt aan tafel schuiven. Gekunsteld om ons een misleidend beeld te geven van Kerst. Allemaal goedgemutst en lachen. In de auto naar huis zeggen wíj in werkelijkheid: "Daar zijn we mooi een jaar van af!"

Mijn vrouw wil wél verlichting in de tuin. Kom ik niet onderuit. Kan moeilijk zeggen, dat het niet verstandig is met zo`n voet. Tuinverlichting en voetoperatie. Hoe creatief ik ook denk, kan geen oorzakelijk verband verzinnen.

Mevrouw Lamping heeft iets schijnheiligs in haar bloed. Dan komt ze moeizaam aanhinken en zegt dan ongegeneerd: "Kan ik helpen?" Daarmee legaliseert ze haar wens voor tuinverlichting. Ik zwijg; wil ook geen bonje

Dus sta ik tussen de gore natte struiken kerstverlichting op de rand van de schutting te timmeren. Ook maak ik gebruik van die tiewraps. Steeds verkeerd. Steek ze aan de verkeerde kant naar binnen.

Geen aandacht, geen strategie, geen wil om te slagen. Gewoon niks, eigenlijk.

Na een uur is alles vastgesnoerd. Zeiknatte broekspijpen, kouwe klauwen. Mijn Manke Nelis staat voor het raam in de behaaglijk warme zitkamer. Dan doet ze iets afgrijselijks. Kan daar niet tegen. Ze steekt haar duimen omhoog. Alsof ze het tegen een kleuter heeft, die voor het eerst op de pot pist. Ik kijk haar aan en denk stiekem aan een urn op de vensterbank.

Ik ruim de troep op. Het loopt al tegen vijven en het wordt snel donker. Ben koud tot op het bot. Dat wil wat zeggen met 87 kilo aan onverzadigd vet op die botten. Mijn vrouw komt met warme koffie. Dan kan ik het toch niet laten en sneer: "Krijg ik ook een sticker, juf?"

Mevrouw Lamping heeft ondertussen de kamer voorzien van allerhande kaarsen en andere lichtgevende prullaria. Dan zegt ze mierzoet: "Zal ik de tuinverlichting aan doen?" Ik knik en hup daar drukt ze op de knop. Niets! Helemaal noppes!!!

Beetje vent controleert éérst of lampjes het doen en gaat dan pas instaleren. Ik niet. Ik heb in de kou een uur staan klooien aan een streng lampjes, die kapot zijn.

Mijn vrouw kijkt me aan met een mix van medelijden en wanhoop, terwijl ze zegt: "Jij schrijft altijd zo`n slotzin. Mag ik die eens proberen? Komt ie".

"Nee, Ronald, je bent geen licht!"

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant