MANNENWEEKEND

Afgelopen weekend in Parijs geweest. Ken Parijs, maar wel lang geleden. Iets eigentijds. Meedoen met de trend. Zo zijn er verfoeide teamuitjes, huishoudbeurs-tripjes, cultuurreisjes, breikrans-expedities en nu dus een mannenweekend. Niet gewend, raar.

Naar Parijs met zoon en kleinzoon. Door hen uitgenodigd. Drie dagen lichtstad, inclusief wedstrijd van Paris Saint-Germain waar stervoetballer Mbappé speelt die zó snel is, dat Daphne Schippers op Stoffel de Schildpad lijkt.

Mijn zoon regelt alles. Merk, dat hij zijn vader aan het voorbijstreven is. Als ik hem bel om te zeggen, dat hij zijn paspoort niet moet vergeten, hoor ik een diepe zucht. Toch vermant hij zich. Omwille van de goede sfeer in Parijs antwoordt hij gedwee: "Doe ik!" De automatische piloot in zijn stem druipt mijn gehoorgang binnen.

Dean heeft er zin in en laat weten: "Ben zenuwachtig, opa". Wat dacht je van mij op zo`n moderne mannentrip? Dat zeg ik echter niet. Ben zelfbenoemd wereldreiziger, dus wat maakt een trip naar Parijs dan uit? Nou, genoeg zal blijken!

Ik wil weer de leukste zijn en vraag nog of we gele hesjes moeten meenemen. Vermoed, dat mijn zoon al twee maanden op die vraag wachtte. Maar ja, die mannensfeer, hè! Dus laat hij mij in de waan, dat ik een wereldmop lanceerde. Hij kijkt me aan en zegt: "Ja, laten we dat doen. Gaan we de hele zaterdag op de Champs Élysée lopen knokken". Om nog even te scoren met een: "Vergeet je katapult niet, pap!"

Hij kent de weg in Parijs op zijn duimpje. Hotel vlak naast stadion. In ons hotel het team van Nîmes, dat tegenstander is van Paris Saint-Germain. Grappig. Ze weten dan nog niet dat ze afgedroogd worden. Wij gaan eerst op pad. Laat me gemakzuchtig meevoeren.

Binnen twee dagen heb ik heel Parijs gezien. Mijn zoon 'snapt' de metro en zo vliegen we van hoogtepunt naar hoogtepunt. Sacré-Coeur, Notre-Dame en het Louvre van buiten. Uiteraard de Eiffeltoren van alle kanten. Maar dan volgt de zaterdagmiddag!

Voordat we naar het stadion gaan nog even naar de Champs Élysées. Daar volgt een ongehoorde gebeurtenis. Vanwege 'Gele Hesjes'-narigheid blijkt er een gigantische politiemacht te zijn aangerukt. We mogen nergens meer door. Wat dan volgt is surrealistisch en onvergetelijk.

Dean en ik lopen hand in hand midden op een schoongeveegd Champs Élysées. Recht op de politiebusjes af. Mijn zoon neemt er stiekem van achteren foto`s van. Iconische beelden. Opa en kleinzoon, die midden op de normaal ongekend drukke Champs Élysées richting Arc de Triomphe slenteren. Foto`s zouden het op de World Press niet slecht doen. Meen het ook nog.

Zou deze foto graag aan u tonen, maar dat gaat niet. Komt wel bij ons thuis in een lijst. Fraaie herinnering en ik hoor het Dean over twintig jaar al vragen: "Weet je nog, opa?" Opa zal dan vast behoorlijk seniel, op de automatische piloot, knikken van ja. Waarna Dean mij met trieste blik toedekt.

Paris Saint Germain won met 3-0. Mijn echte grote winnaar?

Die iconische foto!