Het Dr. Neherlaboratorium in Leidschendam, toen nog niet omringd door bebouwing (archieffoto).
Het Dr. Neherlaboratorium in Leidschendam, toen nog niet omringd door bebouwing (archieffoto).
HISTORISCH LEVEN AAN DE VLIET

De komst van het Dr. Neherlaboratorium

Actueel 1.664 keer gelezen

Leidschendam - Na de oorlog veranderde er veel in Nederland en ook kleine dorpjes ontkwamen daar niet aan. Inclusief Leidschendam. Het fraaie PTT-laboratorium werd met veel enthousiasme door Burgemeester en Wethouders binnengehaald.

Door F.J.A.M. van der Helm

Langzaam kwamen de eerste nieuwbouwwijken. De komst van kantoren moest werkgelegenheid brengen Ofschoon het stuk grond tussen de Van Ruysdaellaan en de St. Bonifaciusstraat eigenlijk bestemd was voor woningbouw, gingen B&W overstag toen het hoofdbestuur van het Staatsbedrijf der PTT met plannen kwam om er de nieuwbouw van het centrale laboratorium te bouwen. Voor een bedrag van ƒ7,50 per m² wist de PTT op 30.000 m² een hypermodern gebouwencomplex te realiseren dat werkgelegenheid bood aan zo'n 600 man.

Minister Algera van Verkeer en Waterstaat verrichtte in 1955 de opening van het moderne complex dat vernoemd werd naar Lambertus Neher, die directeur-generaal van de PTT was toen het laboratorium werd gerealiseerd. Aanvankelijk stond het nog midden in het weiland, zodat het zo weinig mogelijk last had van geluiden en storingen van buitenaf.

Het laboratorium was een schepping van architect S.J. van Embden (1904-2000), die bekend stond voor het vinden van een harmonieuze relatie tussen architectuur en landschap. Met de bouw werd in november 1951 begonnen. Van buiten was de strakke belijning van het moderne gebouw goed zichtbaar, evenals de 52 meter hoge toren die gebruikt werd voor ultrukortegolf experimenten.

Binnen bestond het gebouw uit twee grote hallen die middels een efficiënt stelsel van gangen en passages met elkaar waren verbonden. De ene hal was bestemd voor de centrale afdeling telefonie van het hoofdbestuur der PTT. De tweede hal was één grote praktijkruimte die bestond uit verschillende kamertjes waarin geëxperimenteerd werd op het gebied van radiotechnieken, telefoon, postadministratie en andere zaken die later nog belangrijk zouden worden. De kamertjes hadden geen plafond. Van bovenaf kon je zo de kamer inkijken. Het was een nieuwe vorm van inrichting en werken.
Het was de bedoeling van de PTT om met het laboratorium op de hoogte te blijven van de nieuwe technologieën en uitvindingen te testen. Zo konden particuliere bedrijven handige telefoons uitvinden maar het staatsbedrijf bepaalde welke er op het net werden toegelaten zodat de communicatie storingsvrij bleef. In 1957 werd er al geëxperimenteerd met kabeltelevisie en een coaxkabel. Ook het volautomatisch telefoneren werd begeleid vanuit het laboratorium evenals de automatische brievensorteermachine: ook zo'n hoogstandje bestemd voor de diverse sorteercentra van tante pos. In 1976 werd de komst van de druktelefoon al in het vooruitzicht gesteld door het lab. In 2001 stootte KPN het gebouw af, dat een paar jaar later werd omgebouwd tot woningen.

Zijn er lezers die er gewerkt hebben?

Reacties naar helmhuis@ziggo.nl.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant