Door: Ronald Lamping
Door: Ronald Lamping
COLUMN

BELOFTEDEMENTIE

Actueel 424 keer gelezen

Hoor vaak over inspraak, meedenken en participeren van burgers. Wanneer er verkiezingen aankomen glibberen partijen ongegeneerd het gezichtsveld van potentiële kiezers binnen. Daarna wordt het behelpen. Lokale politici werken vaak hard. Steken tijd in zaken, die het algemeen belang dienen. Chapeau. Ze maken alleen één fatale fout. Tussen wat zij en gemeente beloven en het uiteindelijk batig saldo voor burgers, zitten lelijke hiaten.

Gemeente en politici prediken deelname van burgers bij het reilen en zeilen van 'hun Gemeente'. Actief ideeën ventileren en meedenken over zaken van algemeen belang. Praktijk blijkt weerbarstig. Als de stemhokjes worden afgebroken, breken ze parallel meteen veel beloftes af. Dat vermoed ik; óf ze leiden aan een bedenkelijke vorm van beloftedementie.

Dit gebeurt om de vier jaar volgens het 'Verkiezingen-Beloftes-Stemhokje-Lange Neus-Dikke Doei'-syndroom. Bij de volgende verkiezingen horen we weer dat ze goed luisteren, er alles aan zullen doen en dat uw stem echt telt. Zal best. Ondertussen worden we op de vingers getikt als we ons vuilnis iets te vroeg buiten zetten. Worden we gemaand tuintegels te ruilen voor gras. Moeten we meedoen aan acties die ons via de Gemeenterubriek bereiken. Huis duurzaam maken. Meedenksessies over parkeren! Burgers moeten participeren. Wij moeten van alles, maar is dat wederzijds?

Voorbeeldje! Schreef ooit over een burgerinitiatief (!) in Leidschendam-Zuid. Langs de Starrevaart hing men plantenbakken op. Ook op de brug aan De Star. Prima, ware het niet dat de lantaarnpalen er vreselijk uitzagen. Smerig gebladderd. Over de brug aan De Star hebben we het al helemaal niet. Een groezelige verschrikking. Deze plantenbakken zijn zowel een prima burgerinitiatief als een vlag op een gore gemeentelijke modderschuit.

Onderhoudt men zo het straatmeubilair en is dát hoe politiek en gemeente reageren op een fraai initiatief van burgers? Gemeente loert op burgerlijke misstanden en vervuiling. Zelf is hun onderhoud ongekend pover. Toen werd het winter. Verven was niet meer mogelijk. Nu is het mei. En? Zelfde ongeverfde armoedige troep.

Geen wereldnieuws. Wel illustratief voor de nalatigheid die in schril contrast staat met gedane beloftes tijdens campagnes. Wethouder heeft die ongeverfde troep gezien, gebiedsregisseur ook. En dus? Dus niets! Bizar, want de gemeentesite zegt: 'Wij bieden ondersteuning om uw initiatief te realiseren' en 'een goed initiatief vraagt om samenwerking'. Ze vergaten de tekst 'Met uitzondering van schoonmaak- en verfwerk'.

Burgers vragen mij vaak om te schrijven over klachten. Vooruit, een keer dan. Fiets staat roestend in de weg, zodat bijvoorbeeld rolstoelen er niet langs kunnen. Klager ontvangt bevestiging van klacht. Na 6 weken (!) bericht dat klacht was afgehandeld. En die fiets? Stond er nog steeds (…). Klein leed, maar heel demotiverend. Burgers vervreemden zo van politiek en gemeente. Vandaar deze herinnering. Geïllustreerd met gore lantaarnpalen, smerige brug en 'afgehandelde' fiets.

Je kunt beter minder beloven, want in sprookjes geloven we niet. Nou ja, in één sprookje wel! Repelsteeltje! Toegepast op politiek en gemeente.

"Niemand weet, dat ik jokkebrokje heet!"

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant