HANGJONGEREN

Burgers in onze gemeente hebben op verschillende plaatsen last van hangjongeren. Zowel in Voorburg als in Leidschendam. Jeugdoverlast is van alle tijden. Echter…!

Zwevende agogen strooien ons zand in de ogen: "Je moet met hangjongeren praten". Argeloze, onnozele Klaas Vaaks. Problemen met jeugd zijn niet nieuw. Zolang er jongeren zijn, is er sprake van bokkig puberaal gedrag.

Wel significante verschillen met vroeger. Een aanzienlijk verschil tussen stout en brutaal. Tussen obstinaat en onbeschaamd. Ondeugend zijn is van alle generaties. Het niet erkennen van autoriteit en gezag is van nu. Met nare agressieve gevolgen.

Snap dat de tijd van belletje trekken voorbij is. Dat appeltjes pikken uit de kratten bij de groetenboer verleden tijd is. Ondeugende streken, die je niet uithaalde als er een agent in de buurt was. Hoe anders is dat nu.

Gezag wordt gehekeld. Politie zelfs uitgedaagd. Deel van de huidige jeugd loopt rond met een overdosis aan eigen-ik. Hun wereld draait om hen en om niemand anders. Dat resulteert in grote bekken met onhebbelijke standaard zinnen als: "Mag ik hier niet zitten, dan?" en "Is dat jouw plein, soms!"

Dat deze brutaliteit bij het veroorzaken van overlast slechts henzélf discrimineert, kunnen ze niet bevatten. Hun houding is een attitude, die gekenmerkt wordt door grof taalgebruik en het zich afzetten tegen autoriteit. Het getuigt van geestelijke armoede en vaak een schrijnend gebrek aan de basale vormen van educatie.

Op deze wijze zijn hangjongeren vaak een grotere bedreiging dan de zo vaak opgevoerde terroristen. Zie u hoogst ongemakkelijk kijken. Met een vraagteken boven uw hoofd. Terroristen? Ben niet achterlijk. Dus stel ik u de volgende vraag: "Hoe vaak was u of iemand, die u kent het slachtoffer van terrorisme?" Waarna meteen de vraag volgt, hoe vaak we in onze gemeente last hebben van hangjongeren? Ik weet het antwoord. U?

Hangjongeren zijn nare kwelgeesten. Parasieten onder de huid van welwillende burgers. Ze maken lawaai, schreeuwen en laten rotzooi slingeren. Zijn niet voor rede vatbaar, geven een grote smoel met hún kenmerk, de middelvinger. Waarmee ze volgens mij aangeven, dat ze maar één hersen hebben. Zo vertaal ik dit symbool.

Ergerlijke asocialen, die zelfs mensen in wanhoop laten verhuizen. Mensen, die jaren gelukkig woonden, maar nu uit hun huis en buurt worden gepest. Door onopgevoed gajes, dat van huis uit niets meekreeg. Ook in Leidschendam-Voorburg.

Auto`s worden beschadigd, overal troep. Het blowt, zuipt en molesteert bushokjes. Geen sociale rem, drempel of begrip. Eén grote ego-show. Met anderen heb ik niets te maken gedrag. Sommige naïeve dromers wijten het aan verveling. Geloof me, dan snap je er helemaal niets van. Verveel me, dus sloop ik een auto en laat klerezooi achter. Tuurlijk, doei!

Zie parken en parkeergarage in de Oude Haven in Voorburg. Op de Damlaan, Damplein en in Prinsenhof in Leidschendam. Vernielingen, rotzooi en kabaal. Of dit stukje hen bereikt? Nee, ze lezen niet. Anders had ik hen in eigen taal aangesproken. Hoe?

Dat het vet klote is!