Door: Ronald Lamping.
Door: Ronald Lamping.
COLUMN

SCHREEF OVER………..

Column 437 keer gelezen

Maakt mij niets uit of u mij een brallende uitslover vindt. Ben op een leeftijd dat me dit niets interesseert. Hoef me voor niemand waar te maken. Enorm voordeel als je nagenoeg 70 jaar bent.

Schreef vaker over het voorspelbare mislukken van ‘passend onderwijs’. Nu zitten er duizenden hulpbehoevende kinderen thuis of op verkeerde scholen en honderden leerkrachten met een burn-out . Schreef ook dat scholen altijd ‘met de handrem erop’ protesteerden, alles pikten en geen minister of inspectie bij de keel durfden te grijpen. Altijd ludiek en halfslachtig, nooit vol razernij.

Nu zitten teams met de gebakken peren. Ze hadden massaal het hapsnapbeleid van de afgelopen 4 decennia snoeihard moeten veroordelen en boycotten. Maar nee, juffen en meesters vonden alles leuk, wel interessant en altijd ……..een uitdaging!

Schreef, dat het faliekant desastreus was dat verzorgingshuizen moesten sluiten. Nu komen ze mantelzorgers te kort of de mantelzorgers zijn zèlf al op leeftijd. Drama voor hulpbehoevende ouderen die nu een klassiek bejaardenhuis ontberen. Hoe kortzichtig kunnen de regeringen zijn met de nakende vergrijzing?

Schreef dat jeugdzorg faalde. Drama. Ik moet mijn gelijk niet halen, maar krijgen. Dat gelijk werd me moeiteloos in de schoot geworpen. Geen lol, wel ergernis. Irritatie, dat niemand de verantwoording neemt. Voormalige ministers, beleidsmakers of andere ondeskundigen. Onderwijs, ouderen en jongeren. Slachtoffers van kortzichtigheid en verregaande onbekwaamheid.

Allemaal de dupe van mismanagement van passanten die alweer een volgende job aan het verkloten zijn, zonder aangesproken te kunnen worden op hun voormalig wanbeleid. Schandalig!

Neem die falende jeugdzorg. Moest naar gemeenten, inclusief bezuiniging. Gemeenten faalden, konden jeugdprobleem nauwelijks aan. Nu braakt de minister dat het dan maar regionaal moet. Wéér hapsnap! Daar komt bij, dat het probleem met hulpbehoevende jongeren desastreus verkeerd op de kaart wordt gezet.

Eén op de tien (…) jongeren heeft extra zorg nodig. Daaronder jongeren die een geestelijke of lichamelijke beperking hebben. Die geef je alle hulp, uiteraard. Wel vraagtekens bij de duizenden jongeren met gedragsproblemen of dupe van kindermishandeling. Wéér geen regie van hogerhand.

Nu gaat al het geld naar symptoombestrijding. Actie, wanneer situaties ontsporen. Waar is het beleid in het voortraject? Waar is de aanpak van ouders die falen, hun verantwoordelijkheid niet nemen en schromelijk te kort schieten bij de hen toevertrouwde opvoeding? Beleid om die ouders dwingend (!) aan te pakken en te corrigeren?

Voorkomen kan nooit helemaal. U hoeft mij echt niets te vertellen over omgang met moeilijke jeugd. Maar regering op regering komt niet verder dan een (mislukte) aanpak van ontspoorde jongeren, terwijl het accent hoort te liggen bij het ondervangen daarvan.

Word woedend van al die halfslachtige methodes van aanpak in Den Haag. Het is pover en schrijnend gebrek aan overzicht en kennis. Dus, op naar het Malieveld. Met welke leus aan àlle partijen?

Politici, bezint eer ge begint!

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant