OUDERENSOOS

Ouderensoos in de Plint mag blijven. Voorlopig. Is besloten. Een tegenstrijdige gang van zaken. Zal iets met algoritmen te maken hebben. Daar draait tegenwoordig toch alles om.

Algoritmen, pardon? Zal niet ingewikkeld doen. Een algoritme is een eindige reeks instructies, die vanuit een begintoestand naar een beoogd doel leidt. Begin, instructies, eind. Meer niet. 

Hebben algoritmes dan iets te maken met ouderenzorg? Enigszins. Er is een beginsituatie en een beoogd doel. Waar het nu om draait zijn de instructies. De maatschappelijke leidraad om een verantwoord ouderenbeleid te willen voeren. Moeten voeren!

Iedereen weet, dat er een gigantische vergrijzing plaatsvindt. Eerder benoemd. Nu nog de opvang van die enorme aanzwellende hoeveelheid ouderen. Die catastrofe ontvouwt zich thans in volle glorie. Glorie? In volle treurnis en zekere mislukking. 

Sluiting van vele verzorgingshuizen staat te boek als de grootste (!) stommiteit uit de geschiedenis van de ouderenzorg. Ouderen dienden langer thuis te blijven. Dat velen dit niet meer fysiek, dan wel geestelijk konden bolwerken werd afgedaan met het lapmiddel, mantelzorger. 

Kortzichtige waanzin! De maatschappij is zo niet meer ingedeeld. Achterhaald. Echtparen werken vaak, wonen elders en hebben hun handen al vol aan eigen gezin. Daarbij zijn ze niet opgeleid en derhalve ondeskundig om hun kwakkelende ouders probaat bij te staan.

Medeverantwoordelijke Wouter Bos blèrt achteraf in het journaal: “Wat moet gebeuren voor ouderen? Bouwen, bouwen, bouwen!” Eerst verzorgingshuizen afbreken en nu pleiten voor nieuwe woonvormen voor ouderen, die hulp behoeven! Absurde apekool van deze neo-Bouw Bobo. 

Nu zijn ouderen aangewezen op hulp van thuiszorg of empathische buren. Velen vereenzamen, lopen onnodige (val) risico`s met fatale gevolgen. Vallen kan ook in verzorgingshuis. Je hebt geen wiskunde in je pakket nodig om te begrijpen, dat de kans daar kleiner is, omdat adequate hulp daadwerkelijk rondloopt.

Ouderensoos in de Plint. Gedoe over subsidie. Vage argumenten, onnodige discussiepunten. In deze tijd, waar ouderen vaak aangewezen zijn op hulp en gezelschap van buitenaf, is het ongepast om het sluiten van een ouderensoos ook maar een seconde ter discussie te stellen. Sluit nergens aan op sociaal-maatschappelijke ontwikkelingen rond de vergrijzing. 

Betrokken lokale politici moeten zich schamen als derden stellen, dat 'politici gezwicht zijn voor maatschappelijk druk'. Ouderen in de Plint zijn dolgelukkig. Begrijpelijk. Had nooit zo ver mogen komen, dat zij zich ongerust en onbegrepen voelden. Dé beruchte kloof tussen lichtvaardige machthebbers en ontwikkelingen in de maatschappij, die zij horen te herkennen en vervolgens erkennen.

Afhankelijke ouderen mogen nóóit het onderwerp zijn van deze heikele controverses. Daar horen wij allemaal naar mogelijkheden borg voor te staan. Ook wij zullen die leeftijd bereiken en afhankelijk kunnen worden van de ons aangeboden voorzieningen om niet te verdrinken in een poel van eenzaamheid, angst en dreigende fysieke en/of geestelijke malheur.

Heeft ouderensoos in de Plint echt iets met die opgevoerde algoritmes? Natuurlijk niet. Helemaal niks. Schrijversgeintje. Het heeft te maken met iets fundamenteels.

Namelijk: Beschaafdheid tegenover ouderen.