LAAT ME

Kan mij niets schelen wat u eet. Iedereen maakt zelf uit wat de pot schaft. Tenzij er sprake is van een verplicht dieet door wat voor aandoening dan ook. Dan moet je.

Wij worden langzaamaan in de tang genomen. Sluipt er in. Vrijheid, blijheid verdwijnt. Ik weet, wat u denkt: “Komt hij weer met z`n vlees”. Klopt!

Ik lees, dat medewerkers in Haagse stembureaus bonje hebben rond de hen aangeboden maaltijd. U raadt al wie aan de basis staat. Partij voor de Dieren. Die partij had eerder bedacht, dat er rekening moest worden gehouden met de eetwensen van hen, die de stembureaus bemannen.

Is uitstekend. Rekening houden met. Helaas sloeg men in Den Haag door en besloot de raad in al hun wijsheid (?), dat bij een eventuele organisatie vanuit gemeente er altijd een vegetarische maaltijd zou worden aangeboden. Altijd vegetarisch? Hoezo, dan?

Kan ik dan niet tegen. Schreef eerder dat ik belijdend carnivoor ben. Mag ik? Ik val ook niemand lastig, die als hobby gekookte brandnetels, gegrilde Hondsdraf of gestoofde paardenbloemblad achterover wil slaan. Lekker doen, maar laat mij dan óók kiezen.

Voel me ondertussen een uitstervend ras. Hindert me bijzonder. Ik wil lekker genieten. Ben 71 jaar, iets te ruime BMI en (ogenschijnlijk) kerngezond. Drink nul alcohol, nooit gerookt, wandel dagelijks en snoep haast niets. Toch krijg ik momenteel het stempel vreetparia.

Vertik het om dat stempel te dragen. Waarom kan ik de vegetariërs en veganisten wel met rust laten, maar worden mij als vleeseter allerhande verwijten gemaakt? Niet rechtstreeks, wel in veel artikelen, tv-programma`s en overige media. Ik blijk een soort vleesvijand. Donder op.

Ik geniet van zowel vlees als vis. Over en sluiten. Ik weiger om een vleesvervanger te kanen. Dat is voor mij als pseudo seks met een goedkope plastic pop, die ik via AliExpress heb besteld. Die dan ook nog eens te laat arriveert zonder plakspullen, garantiebewijs en beloofd pompje. Zodat ik door het fanatiek opblazen al mijn prikkelende potentie vroegtijdig heb verspeeld.

Vleesvervangers bekt bij mij niet. Dat zijn míjn zaken en daar hoeven geen tv-panels met komkommer-goeroes en weegbree-wijsneuzen een oordeel over te vellen. Eet allemaal wat je wilt, maar dring mij niets op. Ik wil geen kweekvlees op mijn bord. Heb geen zin om te gaan zitten kluiven aan een reageerbuis-experiment uit een laboratorium. Gedoopt in een stamcellensausje.

Heb niets tegen alternatieve eters. Tenzij ze een onwrikbaar oordeel over dissidenten vellen. Dat opdringerige maakt me vals. Ben dol op de door mevrouw Lamping eminent gebakken biefstuk en slibtong in roomboter. Geen trek in madeliefsoep of pipet paté op een kleefkruidcracker.

Ik bespot niemand, maar bespot mij dan ook niet. Ben niemand tot last als ik oma`s gehaktbal eet. Nu staat op mijn voorhoofd CO2-junk en milieuvervuiler. Partij voor de Dieren zou juist blij met mij moeten zijn. Héél blij! Waarom?

Omdat ik zo van dieren hou!