VIER VACCINATIES

Wil me snel laten vaccineren. Met voorrang. Ikke, ikke en de rest mag stikken. Ik laat er geen gras over groeien. Egoïsme viert hoogtij. Maling hoe anderen daar over denken.

D`r in met dat ding! Mouw omhoog, pats. Meteen tweede en week later de derde en vierde. Geen risico. Prik mij maar lek. Zekere voor onzekere. Pas dán kan ik opgelucht ademhalen en jubelen: “Ben immuun voor virus Dré Hazes! Hoezee, hoezee!”

Lees het AD en in namiddag ruil ik mijn krant met buurman Ruud. Die leest de Telegraaf. Daarbij lees ik digitaal enkele dagbladen. Eind van de week heb je wel je portie Hazes gehad.

Word er strontziek van. Kan het overslaan, maar daar koop ik geen krant voor. Natuurlijk is niet alles even interessant en boeiend. Ieder zijn of haar smaak. Neemt niet weg, dat ik schoon genoeg heb van dat snotjoch. Snap niet dat redacties zoveel aandacht schenken aan zo`n geflipte losbol. Zelfs op voorpagina.

Ventje interesseert me niets. Voor mijn part gaat hij, op jacht naar genot, het hele telefoonboek langs. Zoek het uit, maar doe je wippertje verder anoniem. Jochie kent geen grenzen, is even losbandig als zijn vader alcoholist was en daar krijg ik behoorlijk genoeg van.

Waarom zoveel aandacht voor dat asociale viespeukje? De zelf benoemde Casanova met zijn flipperkast relaties. Dan weer een Monique, vervolgens een afgelikte boterham, die geloof ik Maasland heet. Die afgelikte boterham belegde hij persoonlijk in de sponde als equivalent van een plakje Maaslander.

Daarna weer terug naar Monique, trouwplannen en nu wéér pleite. Geeft niets, voor mijn part shopt hij iedere dag een ander. Maar waarom besteden de media daar pagina`s vol aan? Privé, Story en overig toiletpapier leven er van. Maar kranten hebben toch wel iets interessanter te melden dan de capriolen van die ordinaire flikflooier.

Krant hoeft echt niet alleen intellectueel te gaan over de betekenis van geopolitieke en staatkundige vraagstukken. Luchtiger mag best. Daar versta ik niet onder de dagelijkse twee pagina`s over die oversekste puber, die schijnbaar meer zaad bezit dan fatsoen.

Geest gaat niet meer terug in fles. Dré Hazes, ik kan dat knulletje niet meer zien en horen; ik kon hem sowieso nooit verdragen. En zo werd het nieuws de afgelopen week niet langer beheerst door politiek Den Haag. Nee, door die hitsige zaaddonor Dré en maatje Marco.

Ach, Marcootje. De theatrale pathetische troubadour der Lage Landen. Trekt publiekelijk het boetekleed aan. Gaat uithuilen bij Botox babe Linda. Zijn teksten zijn zo gezwollen, zo bombastisch, dat Nederland bij het horen van al dat kontkruipen brandend maagzuur voelt opkomen.

Marco zit namelijk in een “intimiteitsvacuüm” en “de liefde is er nog, alleen de vorm is veranderd”. Getsie! Dus vaccinaties tegen die twee. Bij corona verlies je smaak en reuk. Bij Marco en Dré duidelijk ook. Dus prikken graag. Want, ze blijken beiden smakeloos. Nog meer? Ja!

Hun gedrag stonk als een propvolle beerput!