Column: HEMELPOORT

Johan meldt zich aan de hemelpoort bij portier Petrus. Johan wil naar binnen. Petrus vraagt: "Heb je ooit iets goeds gedaan?" Johan meldt, dat hij €25 heeft geschonken aan de Hartstichting en €50 aan het KWF.

Petrus zegt, dat hij moet overleggen met zijn hoogste baas en verdwijnt achter de poort. Even later komt hij terug, pakt zijn portemonnee en haalt er 75 euro uit. "Alsjeblieft betweter, hier heb je je geld terug en nou opzouten!"

Geen denkbeeldig scenario. Volgens aardse commentaren lijkt God te zijn overleden. Althans, dat zou je als buitenstaander concluderen. Zit het hiernamaals en hun CEO te wachten op de spitsvondige apostel uit Betondorp? Twee kapiteins op een luchtschip?

Als ik het goed lees en hoor ben ik de enige Nederlander, die Johan niet persoonlijk heeft gekend. Jawel, zag hem in zijn glorietijd om de week live in de Meer. Vanaf mijn stoeltje op de Reynoldstribune. Zag alle thuiswedstrijden voor de Europacup en ook live de finales, waarvan een in het oude Wembley. Maar hem kennen? Nee.

Vreemd, want iedereen schijnt hem plots te kennen. Wel ooit geconfronteerd met zijn permanente commentaar. Als trainer van Ajax kwam hij aan lopen. Ja hoor, hij wilde best wel met mijn zoontje op de foto. Geen punt. "Kom maar hier staan", wist het fenomeen, waarna hij de hand op zijn schouder legde.

"Heb je hem", vroeg hij nog om er letterlijk op te laten volgen: "Je kunt de camera beter verticaal houden. Komen we er helemaal op en ga met je rug naar de zon staan!" Cruijff als Paul Huf.

Hoe zou het daar boven gaan? Is Johan gearriveerd? Beetje angst voor zijn houding. Hij zal toch niet tegen Elvis zeggen, dat hij zijn gitaar verkeerd vasthoudt? Dat het gewieg met zijn heupen een grote kans op slijtage geeft?

Johan was beminnelijk (volgens 16 miljoen mensen, die hem kennen), maar ook een betweter. Dé moeder aller klassiekers is natuurlijk het geintje, dat ze met hem uithaalden in de kleedkamer.

Hadden ze een naam verzonnen van een fictieve speler. Johan wist meteen: "Die gozer heeft een fraaie linker trap!" Ze rolden over de grond van het lachen!

Zit Johan nu op een bankje met Napoleon? Gaat Johan hem uitleggen, dat hij in Waterloo te defensief was? Dat Napo over de vleugels had moeten aanvallen en dat "als je niet schiet, je ook niet ken scoren?"

Zou Johan aan Rembrandt melden, dat hij een soort Cor Coster in de hand had moeten nemen om niet zo arm als een kerkrat te sterven? Weet je dan weer niet! Wel zal hij verbijsterd naar beneden kijken.

Naar Jan Smit, die het heeft over zijn held, terwijl Jan geboren werd toen Johan al was gestopt. (..) Naar tweederangs artiesten, die kwijlen "totáááál in shock" te zijn. Naar kleuters, die van hun vaders een boeket moeten (..) leggen en vragen: "Johan, wie?" Naar de massa, die als een magneet naar de condoleanceregisters wordt getrokken om er bij te horen. Ik hoor Johan boven al verzuchten:

Da`s toch allemaal niet logisch!