ER WAS EENS…

Begin sprookjes. Er was eens…..! Volksverhaal vol magie en fantasie voor kleintjes. Peuters erkennen toverdrankjes, vliegende tapijten en zevenmijlslaarzen. Volwassenen geloven dit niet. Komt bij, dat miljoenen volwassen Nederlanders niet achterlijk zijn. Waarom vertellen politici ons dan sprookjes of we seniele dropveters zijn? Gebrek aan beleidsstrategieën levert hen een brevet van onvermogen op. Tuurlijk, daar was de bankencrisis. Overigens ook hun som der delen van onmacht, onvoldoende toezicht, doorgeslagen tolerantie en oogluikend gedoogd wanbeleid met exorbitante bonussen en excessieve zelfverrijking.

Crisis, dus op de centen letten. Gebrek aan solide draaiboeken leidde tot drieste bezuinigingen op defensie, onderwijs en zorg. Doortimmerd beleid? Niet, dáár viel juist wat te schrapen. Waanzinnig ondoordachte maatregelen werden erbij gesleept om gaten te dichten. Ad hoc! Geen oog voor later.

Miljarden bezuinigden ze op defensie. Moet er nu driedubbel bij. Wát een visie. Ongefundeerde en ondeskundig genomen besluiten nekten het onderwijs. Klassen te groot, leerkrachten ziek of op weg ziek te worden. Als ze er al zijn met het enorme te kort. Passend onderwijs voor kinderen met een beperking faalt hopeloos. Kind diep ongelukkig, ouders dodelijk ongerust en leerkracht overspannen. Onderwijs kapot bezuinigd, dus nu weer geld erbij. Ongelooflijk!

Ouderen zijn de volgende slachtoffers. Uitstekende (!) verzorgingshuizen moesten sluiten. Hét beproefde vangnet tussen zelfstandig wonen en verpleeghuis viel daarmee weg. Alle partijen braakten complete onzin uit over mantelzorg, burenhulp en ouders in huis nemen. Uitgesproken door politici. Juist door hen, die met de man ook de vrouw (gelijke kansen, weet u nog?) des huizes, aan het werk wilden hebben. Hoezo dan op ouders letten? Kletskoek! Larie! Het leutert maar. Gevolg? Ouderen vereenzamen nu thuis. Spoedeisende Hulpposten zien het aantal ouderen schrikbarend toenemen. Uiteraard wil iedereen thuis blijven wonen. Het gáát echter vaak niet meer. Klaar! Te slecht voor thuis, te goed voor verpleeghuis. Dus bezuinig je cruciale verzorgingshuizen weg. Kan het kortzichtiger?

Nu komen miljarden vrij en spelen partijen massaal voor Sinterklaas. Heeft niets met visie en beleid te maken. Slechts scoren voor 15 maart. Mooi weer spelen om het wanbeleid, waar zowel regering als parlement verantwoordelijk voor was, te verdoezelen. Beschamend. Of we debiel zijn. Dat soort prietpraat niet door hebben. Er moest bezuinigd worden. Echter niet zonder na te denken, beleid uit te stippelen, visie te tonen. Hoe ongekend belachelijk is het niet, dat journalist Hugo Borst het zorgbeleid ging bepalen. Als de loodgieter, die een chirurg corrigeert. Als vernederde politicus zou ik mezelf ophangen aan de hoogste boom.

Ga stemmen, mekkeren de Haagse geiten. Hoezo? Ze liegen, bedriegen en trachten ons bakken zand in de ogen te strooien met lepe praatjes op straat, markt of buurtgebouw. Met droge ogen verplaatsen ze slechts CO². Complete Onzin in kwadraat. Goedkope, denigrerende sprookjes. Daarom, dit voor u vast herkenbare einde, deze moeder aller sprookjesklassiekers:

"Spiegeltje, spiegeltje aan de wand. Wie is de grootse politieke huichelaar van ons land?"