KONINKLIJK SCHRANSEN

Willem heeft trek in een feessie. Mag wat kosten. Hij is jarig, wordt vijftig. Dan wil je er iets van maken. Max had geen idee, zat op Netflix Evita te kijken en snauwde: "Jij bent jarig, verzin zelf wat!" Ze hield zich in, want ze bedoelde: "Jij bent koning, zoek `t uit!"

Willem verzon een dinertje. Hij hield wel van een stukkie vlees, verse patatjes met mayonaise. Halvolle mayonaise, om zijn koninklijke onverzadigde vetten op peil te houden. Wie mocht er aanschuiven?

Zet de Oranjes en aanverwante clanleden aan tafel en je vult een sporthal. Willem had daar geen zin in. Hij kent ze. Allemaal prinsheerlijk bunkeren en hij zat met een vorstelijke afwas, omdat de rest van de prins geen kwaad wist. Doei. Bekijk `t!

Resultaat van dat denkwerk werd uiteindelijk een pr-stunt van jewelste. Onderdanen mogen aanschuiven. Lekker met Willem een vorkje mee prikken. Klant is nu zelf koning. Zou dat aanslaan? Stel dat er niemand kwam, dan stoot Willem mooi z`n staatshoofd.

Willem en zijn denktank verzonnen spelregels. Je kon niet zomaar aankloppen met de mededeling: "Doe mij twee patat mét, een kaassoufflé, drie portie bitterballen en een bereklauw." Om nog even amicaal tegen Willem te roepen: "Mag allemaal bij elkaar in één zak, hoor!"

Dat was Willem helemaal niet van plan. Je moest jarig zijn op dezelfde dag als hij en het moet ook nog een kroonjaar zijn. Dat zal de parasieten leren. Het is geen koffiehuis 'Worst van de Vorst'. Lazer op.

Meer dan 11000 burgers hunkeren. Je bek valt open van verbazing. Willem gaat loten. En dan rijzen bij mij delicate vragen. Gaan al die namen in een hoge hoed of kroon? Gaan we Willem blinddoeken, tien keer ronddraaien en half dizzy naar de tafel assisteren? (Max: "Bij de vijver! Lachen!") Soort van Ezeltje Prik, maar nu om kosteloos royaal te schransen.

Geloof daar helemaal niets van. Niets, noppes, nada. Willekeurig 150 onbekenden aan tafel poten bij Willem en Max. ("Ik wil koninginnensoep, hoor je!").

Gaat niet gebeuren. Vette screening tot in de kinderjaren. Families worden doorgelicht. Pikant, want ik weet zeker dat er nog wel het een en ander aan het licht komt.

Plots blijkt meneer De Groot nog een belastingschuld van een paar ton te hebben. Oké, hij is ook jarig op 27 april, wordt 55 jaar, maar gaat toch echt niet aanschuiven bij Willem. Gratis eten krijgt hij gelukkig wel. In Vught.

Zo gaan er nog velen bij strenge screening door de mand vallen. De hijgerige zwemleraar, de foute boekhouder en het voormalige hoofd van het jongensinternaat. Met een dubieus verleden kun je beter zelf toepasselijk nummer 50 bij de Chinees gaan halen.

Ik doe niet zuur. Niet jaloers, omdat ik niet mag komen. Helemáál niets voor mij. Vreselijk om als uithangbord te fungeren in de reclamespot voor 'dat zo menselijke leiderschap'. Al zou Willem me persoonlijk bellen. Wat hij ook serveert, het wordt niets door mijn radicale compromisloze allergie.

Autoriteiten allergie!