VRAAGTEKENS

Te stom om het te begrijpen. Vraagtekens. Helpt u me? Gaan we er best uitkomen. Of niet?

Prematuur, weet het. Toch alarmberichten, dat 'ons' Antoniushove moet sluiten. Voorbarig, maar zo begon het met V&D ook. Bronovo en Antoniushove liggen nu toepasselijk aan het infuus op de eigen intensive care.

Even tussendoor. In maart moet mijn vrouw in Bronovo geopereerd worden aan haar andere voet. Ik zuig vrolijk: "Als je tijdens het hak –en snijwerk van de chirurg lawaai hoort, dan zijn ze achter je al aan het slopen!" Vond ze niet leuk. Slecht gevoel voor humor.

Stel, dat Antoniushove sluit. Is het dan vreemd, wanneer ik als leek vraag waarom ze het ziekenhuis voor miljoenen opknapten? Is dat geen verspilling? Dubbele parkeergarage, nieuwe afdelingen en heel veel sloop- en opbouwwerk. Inclusief inrichting voor een gespecialiseerde oncologieafdeling. En dan vervolgens dicht. Doei, geld voor de zorg.

Ga ik te kort door de bocht? Als simpele burger zie ik het toch echt zo. Moeten ze het maar beter uitleggen. Ziekenhuizen en eerste hulpposten sluiten. Allemaal naar Westeinde. Midden in Den Haag. Moeilijk te bereiken, slecht parkeren en per definitie nu al héél, héél erg druk. Dat wordt wachten, mensen. Als elke seconde telt!

Wij worden ouder. Met alle lichamelijke mankementen en bijbehorende gevolgen van dien. Op dát moment sluit je voorzieningen. Eerst de verzorgingshuizen, nu ziekenhuizen en spoedeisende hulp. Dat dit samenvalt met een steeds duurdere premie voor de zorgverzekering is mij niet uit te leggen.

Tuurlijk stijgt de premie als er meer patiënten zich melden. Appeltje, eitje. Maar om dan allerhande faciliteiten te sluiten is tegenstrijdig. Dus simpel, ik betaal méér voor steeds minder zorg- en behandelmogelijkheden. Zie het niet anders. U?

Ook bij parkeertarieven. Die rijzen de pan uit. We moeten uit de auto en meer met openbaar vervoer. Openbaar vervoer wordt vervolgens op hetzelfde moment duurder. Schiet mij maar lek. Vraagtekens, zeker als ik lees, dat ProRail door een stel uilskuikens met de visie van een stoptrein, 18 miljoen is kwijtgeraakt door stommiteiten.

Steeds meer verwarde mensen los op straat. Omdat faciliteiten sluiten. Steeds meer misdadigers met enkelband thuis, omdat gevangenissen worden wegbezuinigd. Gelukkig is er politie. Toch niet, die hebben een schrikbarend aantal zieken en daardoor een schrijnend tekort.

Terug naar de zorg. Kost geld, onderschrijf ik. Maar zet daar dan mensen met visie op. Laten die eens kijken naar de nota van de apotheek. Oók zorggeld. Op het medicijn staat het gebruik. In de doos een bijsluiter van 10 meter in lengte. Vervolgens drukt het lieve meisje achter de balie nog een kopie in mijn handen met tekst, die al véél uitgebreider te vinden is óp die bijsluiter.

Dan zegt ze iets als: 'Innemen na het eten'. Wat al op het doosje staat. En dat vind ik terug op de afrekening van mijn ziektekostenverzekering. Pakweg €6 voor helemaal, helemaal niets. Overbodig, ten koste van mijn eigen risico. Wat ze vergeet te zeggen?

Dat ik die bittere pil maar moet slikken.