Door: Ronald Lamping
Door: Ronald Lamping
COLUMN

SJORS

Column 998 keer gelezen

Sjors uit Leidschendam wil graag bij zijn ouders in de auto. Zo simpel gaat dit echter niet. Sjors is een fantastische zoon van 4 jaar. De trots van zijn ouders. Deze ouders zijn weliswaar gezegend met Sjors als zoon, maar helaas is Sjors ernstig beperkt en heeft hij levenslang zorg nodig.

Sjors is altijd gebonden aan een rolstoel. Hij kreeg vlak na zijn geboorte twee hersenbloedingen in de couveuse. Daardoor heeft hij zware motorische en visuele beperkingen. Daarbij aanvallen van epilepsie. Voor Sjors en zijn ouders is het leven niet, zoals ze zich dit hadden voorgesteld.

Het krijgen van een kind is de bezegeling van een samenzijn. Het is de ultieme wens van vele jonge stellen. Een zoon of dochter. Die onvervangbare rijkdom laat zich niet vertalen in geld of wat voor alternatief bezit dan ook.

De liefde, die je intrinsiek voelt voor je eigen vlees en bloed is slechts te voelen door de betreffende ouders zelf. Het is een onvoorwaardelijk verbond tussen moeder, vader en hun pasgeboren telg. Dat voelt een ouder vanaf de eerste seconde, dat hun trots het leven ziet.

Bij de ouders van Sjors is dat niet anders. Ze stralen naast hun Sjors. Hun liefde voor hem, die zo afhankelijk blijkt, is zo nodig nog groter dan je mag verwachten van 'verse' ouders. Hun aanvankelijk verdriet zetten zij om in hartstocht en onvoorwaardelijke affectie. In een ultieme toewijding die zij na de eerste mentale verwarring reserveerden voor hun onvervangbare Sjors.

Zo`n houding is ongelofelijk te prijzen. Als je kind door beperkingen niet kan voldoen aan de vertrouwde beelden van een doorsnee kind, is dat permanent slikken, de rug rechten en de geest weer ordenen. Niet op sport, niet naar de reguliere basisschool, niet ravotten en kwajongensstreken uithalen op straat. Het zit er allemaal niet in.

De toegewijde ouders van Sjors zullen vaak aan de toekomst denken. Hoe zal die toekomst verlopen? Zullen zij altijd bij machte zijn om de warme helpende hand te bieden? Waar liggen hun eigen grenzen en wat komt er nog op het pad van Sjors en van hen?

In een regulier gezin is voorspellen al zinloos. Bij de ouders van Sjors is de toekomst nog veel ongewisser en zoiets beangstigt en vertroebelt hun wenselijke kijk op wat nog komen gaat.

Betrokkenen vragen om een bijdrage, zodat Sjors met rolstoel in een aangepaste auto kan plaatsnemen. Voor een pluspunt in hun gezamenlijk leven. Genoemd wordt het bedrag van €55.000. Onhaalbaar voor deze zo betrokken ouders. Rekensom: €55.000 gedeeld door 75405 inwoners is €0,73 per inwoner. Dus…?

Ik weet het, er zijn meer acties. We kunnen niet alle lasten op onze schouders nemen. Toch pak ik Sjors er uit. Ik zie zijn foto met zijn ouders. Ze glunderen. Oprecht blij met Sjors. Sjors, hun zoon, hun oogappel. Wat zou het fantastisch zijn als….!

Leg mijn column niet gedachteloos opzij. Tik dit eens in, kijk naar de foto van Sjors en doe mee. getfunded.nl/campagne/6768-sjors-wil-ook-door-papa-of-mama-naar-school-gebracht-worden.

Ik heb het al gedaan.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant