Column: LAFAARDS

Het aantal overvallen loopt terug. Banken hebben weinig cash in huis. De caissière in de super sluist het geld weg door een gleuf. Pinnen wint van contact. De buit van overvallers is zo gering, dat ze meteen sigaretten jatten. Toch nog loon na ‘werken’.

Ronald Lamping

Nu krijgen we het waterbed effect. Je drukt rechts en dan komt links omhoog. Vertaald, als je ergens het geld onbereikbaar maakt, dan verlegt het tuig de route. Dus beroven ze meer ouderen. Lekker makkelijk! Zestien jaar luieren, spijbelen en toch A.O.W. (…)

Iedere week is het raak. Bejaarden vinden dat geteisem op hun pad. Ze schuwen het geweld niet. Bejaarden worden in elkaar geslagen. Tot het bloed eruit stroomt. Blauw geslagen ogen, gebroken neuzen en een gekneusd lichaam. Het hersenloze uitschot boeit het niet.

Opsporing Verzocht toont ons de weerzinwekkende beelden. Ouderen, die snikkend verhalen over het lot, dat hen trof. Bejaarden, die het huis, waarin ze zijn geboren en getogen, verlaten. Weg, omdat ze zich niet langer veilig voelen op de plek, waar alles tot voor kort zo vertrouwd leek. Met dank aan gewetenloos schorem.

Wat gaat er in je om als je een oudere dame in het gezicht stompt? Hoe diep kun je nog zinken als je een man van 92 zo hard schopt, dat hij bijna het leven laat. Het is voor mensen met een normaal stel hersens niet te vatten. Het lijkt soms wel of we omgeven zijn door een nog niet nader geregistreerde groep psychopaten. Dit is geen grap!

Er is meer. Eerst was er de tsunami aan gespuis, dat zich verstopte onder de capuchon met bondkraag. Je kon ze uittekenen. Of ze uit één mal waren gebakken. Opgeschoren koppies met een grote bek en onontwikkeld geweten. Onbetrouwbaar geteisem, dat je al van mijlen afstand zag aankomen.

Nu, een nog verontrustender beeld. Ten eerste zijn daar de wapens. Niet zelden met een eigenaar van pakweg 16 jaar, die niet te beroerd is om te schieten. Geen grens, geen drempel. Ongecontroleerd, onbewogen en harteloos. Een onberekenbare plaag.

Steeds vaker zijn er ‘gewone’ meisjes bij betrokken. Het beeld van de niets ontziende kansloze kapsones jochies moet worden bijgesteld. Het zijn juist de jonge meisjes, die met een sluwe babbeltruc misbruik maken van de goedgelovigheid van ouderen. Sprookjes worden opgehangen om bij de ouderen binnen te dringen. Oma wordt aan de praat gehouden, terwijl de handlangster de pinpas jat. De pincode keken ze af bij de super.

Wat een ontwikkeling! Wat zijn dat voor meisjes? Waar is hun empatisch gevoel voor de argeloze ouderen? Knaagt er dan helemaal niets bij hen? Kopen ze van de buit lachend hun make-up en mobieltje zonder zich ook nog maar een seconde te bekommeren over het geestelijk leed, dat ze het slachtoffer zo laf aandeden? Kan me er niets bij voorstellen. Geluk bouwen op het ongeluk van de ander.

Een afschuwelijke ontwikkeling. Bejaarden als slachtoffer. Dieper kun je niet zinken. Hoewel, vorige week werd een blinde neergeslagen in Amsterdam. In de categorie laf – laffer- lafst, is dat goed voor goud!

Ook in Leidschendam-Voorburg zijn binnenkort verkiezingen. Onze politici gaan dit smerige probleem niet oplossen. Wél ga ik kijken, welke partij een idee heeft om het tij enigszins te keren. Politiek L’dam-V’burg krijgt ook de jeugdzorg op hun bordje. Zijn ze daar capabel voor? Dit probleem los je niet op met partijhobbyisten. Benieuwd naar hun bijdrage om het lokale tuig te beteugelen, zodat de ouderen zich veiliger kunnen voelen. Tijd voor actie. Geen tijd dus voor…..! Juist!

Struisvogelpolitiek.