Hennie Duivenvoorden (foto/tekst: Dick Janssen).
Hennie Duivenvoorden (foto/tekst: Dick Janssen).

Wie is...Henny Duivenvoorden?

Human Interest 560 keer gelezen

Leidschendam - Wel een box en een wipstoeltje, maar geen huilende of slapende baby's. Bij binnenkomst in de woning van Henny Duivenvoorde is het lekker rustig. "Toevallig is de laatste baby gisteren weggebracht naar een pleeggezin", laat Henny weten. Zij verzorgt namelijk de crisisopvang van baby's

Henny is een geboren en getogen Leidschendamse. Ze is een alleenstaande moeder met een dochter en een zoon die inmiddels het huis uit zijn. "Ik heb jaren bij de provincie gewerkt totdat ik werd afgekeurd om gezondheidsredenen." Toch wilde ze wel wat blijven doen. "En ik zocht een doel in mijn leven." Dat ze bij een vorm van pleegopvang terecht kwam, is niet zo verwonderlijk. Van kinds af aan is zij 'babygek'. "Ik ging als kind al bij mensen langs de deur om te vragen of ik met de kinderwagen mocht gaan wandelen", vertelt Henny. Bovendien zit het in de genen. "We hebben veel pleegkinderen in de familie opgevangen."

Henny richt zich specifiek op de crisisopvang van baby's die om een of andere reden uit huis worden geplaatst door jeugdzorg. Regelmatig haalt zij baby's direct na de bevalling op uit het ziekenhuis, soms met het navelstrengstompje er nog aan. De verzorging is een behoorlijk klus en vergt de nodige liefde en toewijding. "Soms heb ik wel drie baby's die nog nachtvoeding krijgen, dus je kunt het wel onregelmatige diensten noemen", lacht Henny. De ene keer heeft ze helemaal geen baby in huis, maar het volgende moment vangt zij er zomaar drie of vier tegelijk op.

Intussen heeft de 64-jarige Leidschendamse 35 baby's verzorgd in de afgelopen 8 jaar. Waaronder ook een vondelingetje. "Dat meisje is drie maanden bij mij geweest, totdat zij werd geadopteerd". Officieel verzorgt Henny crisisopvang, maar vaak blijven baby's een maand of 8/9 bij haar. "Eentje is er wel 2 jaar bij me geweest en voor een ander mocht ik anderhalf jaar zorgen. Daarna gaan ze naar een langdurig pleeggezin en een enkeling terug naar hun moeder."

Het afscheid is nooit makkelijk, moet Henny toegeven. "Je stelt je er natuurlijk wel op in, maar je hebt er toch wel verdriet van. Dat mag ook. Je kunt je er niet voor afsluiten. Maar je weet dat het kind uiteindelijk weggaat en kinderen van tussen de anderhalf en twee jaar zijn gewoon te druk en vermoeiend voor mij, dus dan moeten zij op een gegeven moment toch weg."

De kinderen worden via Jeugdbescherming bij Henny geplaatst door o.a. Jeugdformaat. De baby's komen vaak uit een probleemsituatie met beschadigde moeders. "Zelfs baby's merken dat", weet Henny. "Op een of andere manier voelen zij dat aan. Ze praten dan wel niet, maar dan zit er zóveel spanning in dat lichaampje. En lichaamstaal zegt zóveel."

"Ik heb met de meeste baby's die bij mij geweest zijn ook nog contact", vervolgt Henny. "We hebben zelfs reünies gehouden. Ze weten niets meer van de tijd dat ik hen opving, maar omdat ik van iedere baby een fotoalbum maak met een geboortekaartje en foto's van de tijd die zij bij mij zijn, worden zij vaak nieuwsgierig als zij dat album hebben ingezien. Bij het eerste contact hebben ze dan toch bijna allemaal een gevoel van herkenning door mijn stem en mijn manier van doen."

De belangrijkste reden voor Henny om aan dit interview mee te werken, is dat zij graag wil dat meer mensen zich opgeven om kinderen op te vangen "Er is een groot tekort aan pleegouders, zowel voor crisisopvang als voor langdurige opvang en weekend- en vakantieopvang. Er is nog veel kinderleed, óók in Nederland." Voor opvang komen zowel (alleenstaande) mannen, als vrouwen en homo- of heterostellen in aanmerking. Dus geef je op via www.jeugdformaat.nl, of www.wordpleegouder.nl.

"Je krijgt er zóveel voor terug", aldus Henny. "Je geeft kinderen een goede start, zodat zij kunnen toeleven naar een veilige en liefdevolle plek. Het heeft mijn leven zeer zeker verrijkt."

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant