Edon Fetahi profvoetballer in noordoosten van Duitsland

Leidschendam - Na spits Lovette Felicia, die naar de Zweedse 3e divisionist IF Karlstad Fotboll vertrok (en al 2x scoorde!) is ook een tweede speler van RKAVV in het buitenland profvoetbal gaan spelen.

Centrale verdediger Edon Fetahi (20) voetbalt komend seizoen dik 500 kilometer verder in Duitsland in de NOFV (Nord Osten Füssbal Verbandes) – Oberliga, het 5e profniveau, voor de Mecklenburgische Sportverein Pampow (MSV) Pampow. Fetahi begon met voetballen bij SEV en speelde verder bij Alphense Boys (tot 2016), Feyenoord (2016-2018), Almere City FC (2018-2019) en RKAVV (2019-2020). Hij tekende in Pampow een contract voor een jaar tot medio 2021.

“Ik werd op maandag 17 augustus benaderd door een zaakwaarnemer van de club, die dringend op zoek was naar een speler die rechts-midden in de centrale defensie kon spelen. Dinsdagavond heb ik nog tegen Nootdorp gevoetbald en heb ik RKAVV over de interesse verteld, woensdag kwam het rond en donderdagavond heb ik afscheid van de spelers, staf en club genomen. Vrijdag ben ik naar Duitsland gegaan. De competitie was daar al begonnen. Die zaakwaarnemer had mijn profiel gezien."

"Met RKAVV had ik vorig seizoen al de afspraak gemaakt dat ik weg mocht als een betaald voetbalclub zich zou melden", vervolgt hij. "MSV Pampow werd meteen heel concreet. Via Facetime hebben we over en weer met elkaar gecommuniceerd en onderhandeld. Dat deed ik allemaal zelf; op de achtergrond gesteund door mijn ouders. MSV Pampow speelt in een 1-3-5-2 systeem. Ze hebben me gehaald voor de basis. Anders hadden ze beter een Duitse speler uit de buurt voor de bank kunnen halen. Natuurlijk moet ik mezelf waarmaken, maar daar ben ik niet bang voor. De club heeft veel vertrouwen in mij uitgesproken. Ik mag wat betreft ik verdien zeker niet klagen. Om niet alleen van het voetbal afhankelijk te zijn ga ik wel een online opleiding volgen. Ik weet nog niet wat, maar ik begin pas als ik hier een beetje gesetteld ben. Eerst mijn appartement en leven hier op orde krijgen en dan verder kijken. Voor het eerst in mijn eentje is wennen.”

Van MSV Pampow had Fetahi nog nooit gehoord. “Het is ook geen grote club. Pampow is een dorp van nauwelijks 3000 inwoners. Dat ze me gevonden hebben is me een raadsel, maar het is hier allemaal goed geregeld. Natuurlijk heb ik wel even gefronst, maar ik wil mezelf later niet het verwijt maken dat ik het niet heb geprobeerd. Ik ben nog jong en ‘in’ voor het avontuur. Ik wilde deze kans niet laten liggen. En wie weet is het een opstap naar een hogere Duitse divisie. Mijn eerste indrukken zijn goed. Het niveau is vergelijkbaar met de Tweede Divisie bij ons. Ik woon in een appartement van de club samen met een teamgenoot, die uit Londen komt.”

Fetahi staat voor het eerst op eigen benen. “Voor mijn ouders is het lastig. Ze hebben me 21 augustus naar Duitsland gebracht met de auto. Dezelfde dag tekende ik mijn contract. Nadat we die zaterdag erop mijn nieuwe omgeving en appartement hebben verkend zijn ze weer terug naar huis gegaan. Ze hebben nog geen wedstrijd van me gezien.” 

Toen hij tekende had MSV Pampow al een competitiewedstrijd gespeeld. “We verloren thuis van SFC Stern 1900 (0-2). De uitwedstrijd bij SV Victoria Seelow (1-4) op 23 augustus miste ik omdat ik nog niet speelgerechtigd was. Afgelopen zaterdag bij FC Strausberg speelde ik de hele wedstrijd. We wonnen met 3-4. Een opsteker voor mij en de club. Daar hebben we 10 uur voor in de bus gezeten. In Nederland was ik busreizen van hooguit 4 uur heen en terug gewend. We staan nu in de middenmoot. Zaterdag spelen we thuis tegen Hertha Zehlendorf. MSV Pampow is niet mijn einddoel. Mijn ambities liggen hoger. Misschien dat ik me hier in de kijkerd van misschien wel een Derde Bundes Liga club weet te spelen. Je weet maar nooit. Er zijn in het grote Duitsland heel veel verschillende profvoetbal niveaus. Mogelijkheden te over dus. Dit seizoen wil ik ervoor zorgen dat ik elke week speel en dan zien we wel verder. Ik ben niet de enige buitenlander hier. Ik heb collega’s uit Letland, Japan, Korea en Engeland. Dat is wel lekker, want dan kan ik ook tenminste Engels spreken. De Duitse taal is niet mijn sterkste punt.”

SEV blijkt een broedplaats voor meer goede spelers. Robin Buwalda (25; het Finse IFK Mariehamn) en Pascal Struijk (21; het Engelse Leeds United) begonnen er met voetballen in de F-jeugd.